
Een vraag die heel goed bruikbaar is in een arrogante context, maar zo bedoel ik het dit keer niet. Ik vraag me serieus af of je ongeveer weet wie ik ben. Dit artikel is voor degenen die mij niet in het echt kennen
In het WordPress-theme dat ik gebruik zit geen sidebar, de pagina over mezelf is ergens weggemoffeld. Misschien vind je het leuk om meer over me te weten te komen. Zo niet, stop met lezen.
Zoals de naam van mijn website al verraadt: ik ben Shirley (1989), een meisje (vrouw) met een gebruiksaanwijzing. Sinds ik een pen kan vasthouden, doe ik niets liever dan schrijven. Uiteindelijk is schrijven mijn werk geworden en wonder boven wonder is het ook mijn hobby gebleven.
Vroeger ging ik ieder weekend uit, tegenwoordig ben ik liever thuis
Ik woon sinds een paar jaar in Utrecht. Ik heb mezelf nooit het type voor huisgenoten gevonden, dus ik ben heel blij met mijn eigen huis. Screw people die me er daarna vriendelijk op wijzen dat ik in een appartement woon. Aangezien ik alleen woon, is mijn huis voor mij een eengezinswoning. Ik ben blind voor rommel, dus als ik op de bank hang, heb ik geen uitzicht op een Pinterest-plaatje. De paar accessoires die ik heb zijn roze. Niet omdat ik zo van roze houd, maar omdat ik jarenlang in een huis met veel roze heb gewoond. Roze voelt als thuis.
‘En wat doe jij?’
Als iemand deze vraag stelt, ben ik geneigd om opstandig te worden en te antwoorden: ‘Gewoon, ik sta hier op een feestje/zit aan mijn keukentafel’ In werkelijkheid betrek ik de vraag, net zoals veel mensen, op mijn werk. Samenvatting van mijn werkende leven: in mijn tienerjaren heb ik veel leuke, soms een beetje maffe, bijbanen gehad. Tijdens en na mijn studie freelancete ik. Ik schreef vooral artikelen voor tijdschriften, maar ook teksten voor een aantal andere opdrachtgevers. Inmiddels werk ik al een paar jaar in loondienst als webredacteur bij een tijdschrift. Iets waar ik als tiener van droomde.
Naast mijn werk vul ik mijn tijd met een aantal clichés
Ik hou van reizen, maar in de praktijk reis ik vooral tussen mijn huis en werk en Nederland en België. Mijn vriend woont namelijk in België. Nee, we weten niet waar we gaan wonen. We voeren struisvogelpolitiek en blijven misschien tot ons 80ste heen en weer rijden. Dat heen en weer rijden doe ik trouwens in een auto die ik leen. Tot zover mijn (on)succesvol volwassen bestaan. De rest van mijn hobby’s zijn net zo afgezaagd: ik schrijf, ik dans, ik eet, ik lees en ‘ik hou van leuke dingen doen’.
Mijn blog
Op mijn werk schrijf ik veel, maar omdat mijn baas waarschijnlijk niet staat te springen als ik in mijn artikelen mijn persoonlijke perikelen deel, doe ik dat hier. Ik heb Shirley.digital omgedoopt tot de niche my ego & travels. Het resultaat daarvan lees je één keer in de zoveel tijd hier.
8 random facts about me
- Ik vind mezelf redelijk attent. Soms valt het me op dat ik bijna de enige in de bus ben die de buschauffeur begroet. Daarnaast ben ik redelijk goed in verjaardagen onthouden, al begint deze skill met het ouder worden langzaam te verzwakken.
- Ik bewaar mijn telefoon vaak in de mouw van mijn jas. In een soepele beweging kan ik dan mijn telefoon uit mijn mouw schuiven.
- Ik hou van spoilers. Ik lees de laatste pagina’s van boeken eerst. Nog erger: ik lees beschrijvingen van afleveringen van series op Wikipedia.
- Ik fiets niet heel veel of graag, maar ik heb wel vier fietsen: één in mijn vroegere hometown (hoewel die een beetje is weggegeven door mijn zusje), twee thuis en één in Amsterdam.
- Ik vind afgelikte ijsjes op foto’s ranzig. Ik maak me absoluut schuldig aan foto’s maken van ijsjes, maar je zult ze niet vaak afgelikt in beeld zien.
- Ik heb geen grote spiegel in huis, dus ik weet nooit hoe mijn outfit eruitziet. Ik lieg: ik heb een passpiegel. Hij is van mijn kast af gevallen (de spiegel heeft het overleefd, er zit wel een gat in de vloer) en staat nu in een donker verdomhoekje op de grond waardoor ik er niet goed in kan kijken.
- Mijn boodschappenlijstje houd ik bij in de app Todoist. Ik heb een sublijstje met producten die ik volgende keer bij de Action moet kopen.
- Wat wil je verder van mij weten? Als je vragen hebt, mag je ze achterlaten in een reactie en ik geef antwoord.
Leuk geschreven ;-) Vragen; Zit er nog een leuk verhaal achter je baan, webredacteur worden? Hoe beleef je -als Nederlander- Belgie? Want je vriend woont er en je bent er vaker dan een toerist ;) Haha, van die ijsjes. Nog favoriete ijszaakjes in Utrecht? O en dat van die bus; ik merk dat ze in Utrecht vaak niks zeggen en in Den Bosch roepen ze bij het uitstappen standaard Houdoooeee! Iets dat mij als Randstedeling en nu Bosschenaar altijd opviel ;))
Misschien is het inderdaad het ‘stadse’. Ik heb het idee dat de buschauffeurs er ook blij van worden, dus ik ga er lekker mee door. Bedankt voor je leuke vragen. Ik wilde altijd al graag bij een tijdschrift werken. Inmiddels vind ik het online deel extra leuk, omdat je contact hebt met de lezers en direct resultaat ziet van je werk. Hoe vaker ik in België kom, hoe minder ik gefocust ben op de verschillen. In het begin lette ik heel erg op de grappige (taal)verschillen. Het belangrijkste voordeel vind ik toch het lekkere eten in België. Ook grappig: Belgische bruiloften hebben geen eindtijd en gaan dus gewoon door, terwijl de bruiloften die ik in Nederland heb bezocht altijd stipt om 01.00 eindigen. Als ik in België zou wonen, zou ik het denk weer heel anders ervaren. Nu doe ik toch vooral leuke dingen in België. Mocht je ooit in Utrecht ijs gaan eten, kan ik Roberto Gelato in Wittevrouwen aanraden :-D
Oh, antwoorden. Da’s snel. En natuurlijk leuk om te lezen; ik ga die ijstip in Utrecht onthouden. Sowieso heeft de wijk Wittevrouwen hele leuke winkels. Hippe buurt. Een vriendin woont er. Leuk hoor webredacteur ;-) Lijkt mij ook een leuke baan. En ik vind Belgie een verassend land met leuke steden. Ik kan me voorstellen dat het lekker eten heeft en het bourgondische :) Dat van die bruiloften wist ik niet; onze zuiderburen houden wel van een goed feestje.
Erg leuk om te lezen dit en wat klinkt je baan tof! Heen weer blijven rijden tussen NL en België zou niks voor mij zijn, vond anderhalf jaar ieder weekend van Nijmegen naar Gorinchem al een hel.
Gorinchem – Nijmegen is anders ook best een stuk. Ik merk dat ik het nog prima volhoud, zolang we maar een beetje om en om heen en weer rijden, anders breekt het me meer op. Over mijn baan heb ik inderdaad niets te klagen vind ik!
Leuk om te lezen. Ik vind het erg grappig dat je je mobiel in je mouw bewaart. Klinkt niet eens als comfortabel, haha. Ik begroet buschauffeurs ook altijd. Komt ook doordat mijn pa buschauffeur was en het is gewoon fatsoen. Net zoals de schoonmaakster begroeten of de conducteur als ik de trein uit stap. Vind het zelfs raar als mensen dat niet doen.
Voor mij is dat ook normaal, maar het valt me toch op dat veel mensen het niet doen. Ik bewaar mijn telefoon vooral onderweg in mijn mouw, het is niet dat ik met mijn telefoon in mijn mouw achter mijn toetsenbord zit, haha!
Hee wat toevallig, ik houd ook van leuke dingen doen! ;) Toen ik net in Vancouver woonde werd ik bij het uitstappen eens aangehouden door een meneer. Hij wees me erop dat hij het wel erg onbeleefd van me vond dat ik bij het uitstappen de buschauffeur geen gedag had gezegd. En toen snapte ik ineens waarom iedereen ‘Bye! Have a good day!’ door de bus heen tetterde, ik dacht dat iedereen gewoon een busbuddy had. Toen ik bij thuiskomst in de Haagse tram de gewoonte aanhield werd ik héél vreemd aangekeken.
Vind je het nog wel leuk om de rest van een serie/boek te lezen als je de afloop al kent? En wil je die spiegel wel weer eens een keer gaan ophangen?
Wel gek eigenlijk dat het begroeten op sommige plaatsen niet zo is ingeburgerd. Ik vind het juist leuk om te weten naar welk einde ik toe kijk. Volgens mij ben ik een van de weinigen die van spoilers houdt. Ik ben zelfs een keer weer begonnen met een serie (nadat ik was afgehaakt), omdat ik had gelezen dat een bepaald koppel bij elkaar kwam. De spiegel ga ik niet meer ophangen. Hij is er al twee keer af gevallen, nu is het genoeg ;-)
Wat heb je dit op een unieke en leuke, luchtige manier geschreven. Leest vlot weg! En haha, ik moest echt lachen met dat van die ijsjes. Ik heb er zelfs nooit bij stilgestaan dat er mensen zijn die dat vies vinden om daar een foto van te zien. De buschauffeur begroeten doe ik ook wel altijd. Triestig eigenlijk dat er zo weinig mensen zijn die daar nog aandacht aan besteden. Want uiteindelijk draait het allemaal om de kleine dingen in het leven!
Dankjewel Sarah! Dat vind ik leuk om te horen, want de vraag blijft toch hoe interessant ik eigenlijk ben om over te lezen. Als ik een foto zie met een afgelikt ijsje erop, kan ik me daar wel overheen zetten en ben ik nog steeds jaloers op het ijsje ;-) En inderdaad, de kleine dingen maken het leven zoveel mooier!
Juist leuk om meer over je te weten te komen! Wat schrijf je trouwens leuk, daardoor leest het echt heel makkelijk weg :) Liefs, Merel
Dankjewel voor het compliment, Merel!
Super leuk geschreven! :D Ik hou ook van spoilers! Vooral bij spannende dingen. Ik ben al geen held want ik droom daar dan ‘s nachts over. Dus daarom zoek ik alles al een keer op, dan ben ik toch voorbereid hé. Haha. Ik vind het ook moeilijk om het verhaal te verzwijgen als ik al iets gezien heb en m’n vriend niet.
Wow, volgens mij hoor ik nu voor het eerst dat iemand anders ook van spoilers houdt. Meestal word ik voor gek verklaard. Ik moet ook mijn best doen om niets te verklappen. Mijn vriend kan spoilers ook echt niet waarderen.
Wat leuk geschreven! Ik heb volgens mij nog nooit eerder gehoord dat iemand van spoilers houdt! Zo leuk!
Dankjewel, Monique. Ik word inderdaad meestal voor gek verklaard als ik vertel dat ik van spoiler hou.
Nou ik kende jou nog eigenlijk heel weinig :D.
Maar kijk opgelost ;)
Dat ging makkelijk!
heerlijk geschreven, ik lach me kapot om nummer 2.
en dit is echt een super leuke foto!
Dankjewel!
De appel valt toch niet ver van de boom!
Blijf groeten naar de buschauffeur, de winkeljuffrouw. Het maakt het allemaal gezelliger.
O. Anda
Zeker weten!
Leuk om te lezen Shirley! Zo te lezen heb je een geweldig leuke baan. Daar droomde ik als klein meisje ook van, maar ik doe nu heel wat anders. Wie weet, ooit? Groeten doe ik wel, ook naar schoonmaaksters en postbodes. Ik kom uit een kleinere stad, en daar was het heel normaal. In grotere steden is dat anders merk ik. Blijf het wel gewoon doen ;-) Ik ben benieuwd of je ooit in België gaat wonen. Lijkt me geen straf!
Dankjewel! Ik ben inderdaad heel blij dat ik bij een leuke baan ven terecht gekomen. Waar ik ga wonen, is wel de cliffhanger van mijn leven op dit moment. België is absoluut leuk. Voor een weekendje weg, maar ook om te wonen? Ben er nog niet helemaal uit. Het zou wel leuk materiaal om over te schrijven opleveren ;-)
Haha leuk! Zo door je stukjes leer je jou natuurlijk wel een beetje kennen, maar dit is nog eens info waar ik wat aan heb ;-). Trouwens: je hebt wel een fiets in Amsterdam, maar niet in België?
Haha, nee klopt! Ik werk in Amsterdam, vandaar de fiets daar. Mijn vriend in België heeft een fiets voor zichzelf gekocht door mij, maar die staat al een tijdje met een lekke band. In Leuven zijn de meeste dingen op loopafstand en alles daarbuiten doen we met de auto, of als het om een andere stad gaat met de trein. Heb jij al een fiets in België?
Haha, mijn vriend heeft ook zo’n handige fiets met eeuwige lekke band.. ;-) Ik heb geen fiets in Gent, maar zou dat wel handig vinden hoor! Qua oppervlak is Gent toch wat groter dan Leuven. Nu lopen we alles, maar als je ‘s avonds even de stad in wil of wanneer het regent is dat soms wel irritant. Hier in Utrecht fix ik trouwens meestal een OV-fiets voor m’n vriend, super handig en vrij voordelig want zooo vaak gebruiken we ‘m nou ook weer niet. Wou dat ze zoiets in Gent hadden!
Oja! Dat is inderdaad een goede optie. Tegenwoordig betaal je daar zelfs geen vaste abonnementskosten meer voor denk ik? Op de Nobelstraat zit een fietsenmaker die gebruikte fietsen opknapt en verkoopt voor 60 euro, daar heb ik een extra fiets gekocht voor mijn bezoek. Vriend, maar ook moeder, zusje of vriendinnen!
Wat een leuk artikel! Je hebt ook echt een leuke, eigen schrijfstijl! Hoe gaaf dat je uiteindelijk van je schrijfdroom je werk hebt kunnen maken. Ik moest trouwens wel lachen om je bekentenis over de spoilers. Ik vind spoilers juist vreselijk. Het komt weleens voor dat ik op Twitter kijk als ik een bekend tv-programma nog niet heb gezien en dan de ene na de andere spoiler tegenkom. Oh, daar kan ik dan echt van balen! ;)
Dankjewel voor het mooie compliment! Ik ken denk ik nog niemand anders (met wie ik het ooit besproken heb) die ook van spoilers houdt. En ik begrijp iedereen daarin. Ik weet niet wat het is waardoor ik er wel van houd. Ik vind het heerlijk om te weten waar ik naartoe kijk. Het zal wel een afwijking zijn, maar daardoor wel typisch aan mij en onmisbaar bij de random facts ;-)
Foto’s van afgelikte ijsjes? Jak… ik deel al haast geen foodfoto’s maar al helemaal niet van dat soort foto’s. Daar zit toch niemand op te wachten? En spoilers… ja, daar maak ik mij ook wel schuldig aan. Niet zozeer bij boeken maar wel bij films, dan wil ik altijd wel weten hoe het gaat aflopen.
Ik maak me wel schuldig aan foodfoto’s. Om ze een doel te geven, ben ik begonnen ze te delen via Google. Maar een afgelikt ijsje? Nee, bedankt. Grappig dat je ook wel eens spoilers bekijkt, komt toch niet heel vaak voor dat mensen dat doen, heb ik het idee.
Ah wat een leuke manier om je beter te leren kennen. Ik kom zojuist voor het eerst op je blog dus ik weet gelijk wie ik voor me heb. Of iets in die zin dan. Leuk! Even, puntje twee van de random facts is echt een ding waarvan ik dacht dat ik de enige was. Blij dat het niet zo is. Maar heb jij dan niet dat je af en toe alles overhoop gooit, opzoek naar dat ding en er vervolgens achterkomt dat hij gewoon in je mouw zit? Ik ben fan!
Haha, niet! Ik ken verder niemand die ook zijn telefoon in de mouw bewaart, grappig. Sowieso denk ik soms dat ik mijn telefoon kwijt ben, terwijl ik die gewoon in mijn hand heb. Zal wel een kenmerk zijn van een telefoonverslaving 😉 Zou gezellig zijn als je hier blijft meelezen.
Ik hou ook van spoilers! Ik zit vaak de samenvatting van een aflevering al te lezen op Wikipedia terwijl ik ‘m aan het kijken ben, haha!
Todoist is ook de shit voor boodschappenlijstjes, want ik kan makkelijk mijn Lief erin taggen als ik er te lui voor ben. LOF IT.
Wat?! Ik wist niet dat je mensen kunt taggen in Todoist. Dat ga ik onthouden voor wanneer ik boodschappen aan mijn vriend kan uitbesteden. En yes, weer iemand die ook van spoilers houdt!