De glibberige modder glijdt tussen mijn tenen. Ik duik dieper weg achter mijn kraag. Mijn verkleumde handen probeer ik tevergeefs op te warmen in mijn zak. Ik werp een bezorgde blik op mijn vriend. Wadlopen bij Le Mont-Saint-Michel leek hem van begin af aan al vreselijk. Ik vond het wel een geinig idee toen ik boekte. In de nasleep van een hittegolf kon ik de koele modder al bijna voelen.
De groep ploetert verder. Een vrouw zet haar rechtervoet niet met beleid neer en glijdt bijna uit in de slijmerige modder. Een goede reminder voor de rest: één misstap en de modder kruipt niet meer alleen tussen je tenen.
De gids springt op en neer en deint gevaarlijk heen en weer. Met zijn voeten stampt hij op de modder die steeds wateriger wordt. ‘Kijk, zo maak je drijfzand,’ gebaart hij enthousiast naar de groep. Verderop vormt het zand een diepe kloof. De golven breken en de branding komt dichterbij.
Een bijzonder natuurfenomeen, dat kan ik niet ontkennen. Maar hoe het werkt? Geen idee. Al was mijn Frans op peil geweest, was het nog lastig om de gids te verstaan. De blauwe, plastic regenponcho, die tweeënhalf uur geleden al begon door te lekken, slaat door de wind voortdurend met een oorverdovend gekraak tegen mijn oren.
Op de achtergrond wordt het grijze uitzicht op Le Mont-Saint-Michel iets helderder. Met een zonsondergang was het uitzicht indrukwekkender geweest. We mogen eigenlijk niet klagen, voor hetzelfde geld was het zo mistig dat we niks konden zien. Dan was het afzien helemaal voor niets.
Iemand verlaat de groep voor het einde van de tour. Wij zijn het niet. Al zou ik er heel wat voor over hebben om mijn natte poncho uit te doen, mijn voeten af te spoelen en binnen warme chocolademelk met slagroom te drinken.
Meer informatie over wadlopen bij Le Mont-Saint-Michel
Deze ietwat dramatische tekst schreef ik voor een schrijfcursus. Het wadlopen boek je onder andere hier en ik kan het aanraden. Een paar praktische tips:
- Voor de tijden van een tour ben je afhankelijk van het getij. Check dus meteen bij aankomst in Le-Mont-Saint-Michel de mogelijkheden, zodat je je kans niet misloopt. In september waren er al iets minder opties dan in het hoogseizoen. Zo belandde ik in een hele informatieve tour over het ontstaan van de branding – in het Frans. Ik kan je er dus niets over vertellen, maar een leuke ervaring was het wel.
- Geen waterdichte tas? Stop je belangrijkste spullen eventueel in een klein waterdicht zakje.
- Draag de juiste kleding: blote benen, een rugzak waar je je schoenen in kunt doen, genoeg laagjes en met kouder weer zelfs een muts of handschoenen. Hopelijk heb je droger weer dan ik. Zorg er anders in ieder geval voor dat je niet de enige uit de groep bent die matig voorbereid in een plastic poncho van de Action verschijnt.
Doe meer inspiratie op voor een roadtrip door Normandië.
Hoewel het uitzicht prachtig is, lijkt het wadlopen zelf me dan toch minder, haha. Ik hoop dat je ondanks de natte poncho genoten hebt!
Vooral afgezien, maar mooi uitzicht maakt veel goed voor mij.
Oh brr, lijkt me niet tof, haha. Het weer, de kou, zo’n brakke poncho en dan met mijn tenen in modder. Bah.
Ik dip normaal zelfs mijn grote teen niet in de zee, dus het was een beetje afzien. Maar het uitzicht maakt voor mij veel goed.
Even afzien maakt de herinnering beter. Lijkt me een toffe ervaring.
In dit geval absoluut waar!
Haha wat een guur weer! Met mooier weer zou ik het denk ik wel nog leuk vinden. Fun fact: ik wilde ooit een weekendje naar Normandië voor mijn vaders verjaardag of zo, en mijn zus en ik dachten dat de D-Day-stranden en dit kasteel véél dichterbij elkaar lagen dan in werkelijkheid zo is. Die plannen zijn letterlijk in het water gevallen dus hehe.
Wij hebben er inderdaad een roadtrip van gemaakt en nog steeds lang niet alles gezien. Het is echt een groot gebied. Misschien een idee voor het volgende verjaardagsweekend.
Wat een mooie uitzicht.
Ik sla het wadlopen daar even over, maar Le Mont-Saint-Michel staat al wel een hele tijd op mijn lijstje. Wat een bijzondere plek!