Het kan thuisblijvers stress besparen.
22 maart 2016 – Om 08.40 vertrek ik samen met mijn vriend naar Curaçao. Na een tussenlanding op Sint Maarten landen we ergens later die dag op Aeropuerto Hato op Curaçao.
Als telefoonverslaafde millennials zetten we tijdens de tussenlanding op Sint Maarten direct onze telefoons aan. Je hebt geen internet, maar het vertrouwde gevoel van een telefoon vastgeplakt aan je hand is ook wat waard. Ik ben er snel klaar mee, geen bereik. Bij mijn vriend komt er een bericht van een collega binnen: ‘Ben je al op vakantie?’ Zouden ze hem nog nodig hebben gehad op zijn werk? Langzaam druppelen er steeds meer berichten van een paar uur geleden op zijn telefoon binnen. Variërend van ‘Gaat alles goed?’ tot ‘Waar ben je?’ en ‘Ben je al vertrokken?’
Oké, dit is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk. Nadat hij de smsjes had beantwoord, horen we dat er een aanslag is geweest op luchthaven Zaventem. Precies rond het tijdstip dat wij op Schiphol aan het boarden waren. Aangezien mijn vriend vlakbij Brussel woont, is het niet zo’n vreemde gedachte dat hij vanaf daar zou vertrekken.
Waar ben je?
De meeste mensen die ik ken, wisten gelukkig dat wij vanaf Schiphol vlogen. Achteraf hoorde ik dat een aantal collega’s flink hebben zitten Googlen naar mogelijk vluchten naar Curaçao. Gelukkig wist één collega zeker dat ik vanaf Schiphol zou vliegen en zo keerde de rust op mijn werk al snel terug.
Ik vind het een hele nare gedachten dat sommige collega’s en vrienden van mijn vriend zich misschien urenlang hebben afgevraagd of alles goed zou zijn met hem. Geen bericht kan betekenen dat hij veilig in het vliegtuig zit, of het is juist vreselijk slecht nieuws dat je niets hoort.
Voor iedere reis stuur ik braaf mijn vluchtgegevens door aan mijn moeder en mijn zusje en op 22 maart 2016 werd nog eens bevestigd dat het een heel goed idee is om dat te doen.
Ik was zo iemand die ongerust was, niet wetende waar je vriend was. Net al nu weet ik dat jullie op vakantie gaan naar Malaga, maar van vluchtnummers weet ik niets. Misschien gaan jullie te voet of met de fiets?
Ik zal ze sturen, misschien moet je die lieve zoon van je iets beter africhten ;-)
Daar heb ik nooit zo bij stilgestaan. Maar nu je het zegt…Ik moet dit in het vervolg echt gaan doen. Lijkt me zo naar om te weten dat familie en vrienden in de rats zitten omdat ze niet weten waar je bent op zo’n moment. Bah!
Ik had de gewoonte al wel. Vooral omdat mijn moeder het me vroeger altijd al vroeg, dus nu stuur ik het zelf. Waarschijnlijk hebben ze het meestal niet nodig, maar in geval van nood kan het veel zorgen en tijd besparen.
Nooit serieus bij stil gestaan maar toen wij vorig jaar naar Lesbos vlogen hebben we wel een foto gemaakt van het briefje: voor de thuisblijvers en deze naar onze familie geappt :) Kregen we nog appjes toen we net 2 dagen op Lesbos waren of alles goed was, bleek er op het nieuws in NL verteld te zijn dat er een aardbeving was, hebben wij niets van gemerkt gelukkig :)
Je kunt ook niet altijd iedereen op de hoogte houden van al je plannen. Hopelijk zagen jullie de berichten snel en hoefde niemand lang bezorgd te zijn om jullie. Gelukkig maar trouwens, dat jullie er niets van hebben gemerkt.
Ik stuur ook altijd mijn Vluchtnummer door naar mijn moeder en mijn oma en mijn vriend als ik niet met hem op vakantie ben. Andersom gebeurt dat ook. Altijd fijn om te kunnen volgen hoe ‘t met de vlucht gaat.
Een goede gewoonte. Mijn moeder volgt mijn vlucht volgens mij ook vaak en dan weet ze nog bijna sneller dan ik dat geland ben ;-)
Ik doe dat altijd als ik op vakantie ga, doorgeven aan mijn ouders. Echt een gewoonte geworden hihi
Een goede gewoonte :-)
Heftig zeg. Goede tip ook, want eerlijk gezegd vergeet ik dit regelmatig!
Snap ik wel. Mijn moeder vraagt erom als ik ze zelf niet doorgeef, daardoor is het inmiddels echt een gewoonte geworden.
Oh ja, ik laat altijd mijn vlucht gegevens achter. Al sinds ik zo’n 20 jaar geleden begon met reizen en je natuurlijk alleen maar via teletekst (op de dag van vertrek en aankomst) of telefonisch achter info kon komen. En dan was het vluchtnummer natuurlijk het enige waar je info op kon vinden. Het zit helemaal in mijn systeem. Vluchtnummers + airport. Dat is ook het enige wat ik kan meegeven, want ik ga verder altijd ongeorganiseerd. Dus valt er weinig mee te geven aan info. Ondanks dat hele privacy gedoe met Facebook, vind ik die meldingen dat je je zelfs als veilig kan verklaren wel ideaal. Zo bereik je meteen een grote groep. Want ik stuur nou niet een mailtje rond naar al mijn vrienden en bekenden met mijn vluchtnummers.
Dat heeft Facebook inderdaad heel goed ingebouwd. Mocht ik ooit ergens zijn waar iets aan de hand is, zou ik dat gebruiken. Hopelijk zal het nooit nodig zijn. Mijn moeder kijkt nog steeds op Teletekst of ik geland ben. Ik reis vrij georganiseerd, maar de rest van mijn gegevens geef ik niet door.
Ons mama heeft de fantastische gewoonte ontwikkeld om mijn vlucht te volgen met flightradar of zoiets, met dat ding kan je het vliegtuig zelfs in de lucht volgen. Ik vond dat grappig maar bon, feitelijk is het gewoon gezonde bezorgdheid en waarschijnlijk ook nog eens terecht in de wereld waarin wij nu eenmaal leven. (Hoe ze wist welke vlucht ik nam en zo, geen flauw idee, misschien is ze ‘s nachts wel privédetective ofzo.)
Zo lief toch? En hip, mijn moeder keek tot voor kort nog gewoon op Teletekst denk ik. Zou wel cool zijn als je moeder stiekem privédetective is.
Tja, maar hier houdt niemand rekening mee he? Al moet ik zeggen dat ik sinds de ramp met MH17 er wel wat meer bij stil sta. Overigens is mijn vader een tijdje verslaafd geweest aan het checken van vliegtuigen. Had ie zo’n speciale app en daarmee kon hij zien waar elk vliegtuig dat boven z’n huis vloog naartoe ging. Dus voor zijn plezier gaf ik ‘m ook altijd maar mijn vluchtnummers door (‘wist je dat jullie echt recht over Athene zijn gevlogen?? Zag je de Akropolis?!’), maar nu komt het nog goed uit ook!
Wat grappig! Zou wel cool zijn als je zo’n plek als Akropolis vanuit het vliegtuig spot. Hopelijk is het nooit nodig om een vlucht na te trekken vanwege een ramp. Ik sta er zelf ook niet bij stil. Dan maak je het leven onnodig moeilijk/angstig.