Hoe geen verwachtingen hebben mijn leven beter heeft gemaakt.
Hoge verwachtingen hebben, is iets dat in mijn hoofd gelinkt is aan perfectionisme. Ik vind mezelf zeker geen perfectionist. Onder voorbehoud, want ik heb weinig zelfkennis. Tot ongeveer anderhalf jaar geleden wíst ik niet eens dat ik hoge verwachtingen had. Maak je geen zorgen, ik stel niet per se hoge verwachtingen aan de mensen om me heen en ik heb geen psycholoog nodig omdat ik de lat voor mezelf te hoog leg. Ik ben volgens mij best realistisch en iets te vaak een doemdenker. Sinds wanneer vallen doemscenario’s onder hoge verwachtingen?
Tot ik erop werd gewezen dat ik wel degelijk hoge verwachtingen heb. Hoge verwachtingen voor ‘dingen in het leven’. Het kerstdiner, het weekend, mijn vakantie. Naast doemscenario’s over mijn vakantie waarin ik mijn vlucht mis, bedbugs oploop in het hotel en de huurauto aan gort rij, wordt de vakantiebestemming in mijn hoofd steeds geweldiger. In mijn hoofd ben ik er al 36 keer geweest, ik heb menukaarten van restaurants gecheckt en hoe langer de voorpret duurt hoe fantastischer de bestemming in mijn hoofd wordt. Misschien heb ik die hoge verwachtingen een klein beetje nodig om de doemscenario’s te overschaduwen, anders zou ik nooit meer op vakantie gaan. Hoe en waarom die verwachtingen ontstaan, doet er eigenlijk niet toe. Ik heb ze en dat maakt het moeilijker om daarna ergens blanco in te gaan.
Teleurstelling is een gemoedstoestand die men voelt wanneer aan een bepaalde verwachting niet wordt voldaan.
– Wikipedia
Het kostte me ongeveer 25 tot 26 jaar, maar daarna kreeg ik het door: geen verwachtingen hebben, werkt bevrijdend. Als hoge verwachtingen waar worden gemaakt, ben ik blij. Maar als ik geen of lage verwachtingen heb en iets is leuk/fantastisch/goed, ben ik minstens zo blij. Misschien zelfs blijer, want mijn verwachtingen zijn overtroffen. Verwachtingen die niet waargemaakt worden, zorgen daarentegen voor teleurstelling. Zie de definitie volgens Wikipedia hierboven. Ik ben meestal niet echt teleurgesteld, maar (nog) minder enthousiast dan gewoonlijk.
Als ik het zo bekijk, kunnen verwachtingen alleen maar zorgen voor tegenvallers. Sinds dat inzicht probeer ik vaker ergens aan te beginnen zonder verwachtingen. Geen verwachtingen hebben, lukt me niet. Maar ik denk er tegenwoordig net iets vaker aan om mijn verwachtingen opzij te zetten en met een ‘open mind’ aan iets nieuws te beginnen.
Heb jij hoge verwachtingen?
Wat een inzichtelijke post. Ik ben wel perfectionistisch, maar wel selectief. Op bepaalde punten kan ik heel veeleisend zijn, terwijl andere dingen me geen reet boeien. Goed verhaal dit, ik heb even geen concreet voorbeeld maar ik denk dat dit er wel voor zorgt dat je een beetje in balans blijft.
Niets mis met selectief perfectionistisch zijn vind ik. Het is goed dat je je er bewust van bent. Ik denk dat het je kan helpen het beste uit jezelf te halen, maar soms is het handig als je voor jezelf kunt bepalen wanneer het genoeg is. Vooral toen ik nog studeerde kon ik soms lang naar iets blijven kijken. Tot de knop om ging en dan dacht ik opeens: oké, ik ga nu echt niets meer veranderen. Weg ermee.