Zodra op vrijdagavond mijn tijdschrift op de mat viel, sprintte ik naar mijn slaapkamer om op mijn hippe gele opblaasbank te ploffen en elke letter te lezen. Zelfs het colofon verslond ik al in mijn jonge jaren. Dat kan maar een ding betekenen: ik ben een tijdschriftenmeisje. Net zoals zeker een derde van de andere meisjes op mijn opleiding dat was.

Zelfs toen ik in 2006 met mijn studie begon, stond de tijdschriftenbranche niet meer als de meest florerende bekend. Gelukkig ben ik naast tijdschriftenmeisje ook een millennial, opgevoed met het idee dat je alles kan worden wat je wil.

Tijdschrift vol taboebrekende onderwerpen

Ik strikte een stage als redacteur bij Viva en werd er als 19-jarig broekie meteen in het diepe gegooid. Met rode oortjes liet mijn chef weten dat ik een artikel en een interview mocht schrijven voor een special over *n*le s*ks (ja, dat moet even zo, want ik heb er geen zin in dat mijn blog op deze zoekterm gevonden wordt). Ik bleef nog een tijdje plakken als freelancer.

Daarna kwam ik terecht bij mijn eerste vaste baan na mijn studie. Als webredacteur, maar dan wel op de redactie van een tijdschrift; Girlz. Met de vragen in de rubriek Girlz Talk ook best taboedoorbrekend. En weer mijn naam in het colofon, iets waar ik vroeger al van droomde.

The end of an era

Over beide tijdschriften werd laatst bekend dat de stekker eruit wordt getrokken. Zowel bij Girlz als bij Viva. Zelfs het iconische Viva Forum stopt. Voor bijna elk probleem dat ik Google, vind ik op het Viva Forum iemand die het nog meer verprutst heeft dan ik. Zoals die keer dat ik een vlekje op mijn hoogglans keuken schoonmaakte met een schuursponsje. Ieder weldenkend mens weet waarschijnlijk dat dat geen goed idee is. Naarstig op zoek naar een oplossing (spoiler: die is er niet) ontdekte ik dat iemand op het Viva Forum de héle hoogglans keuken met een schuurspons had schoongemaakt. Voelde ik me weer iets beter.

Twee mooie bladen – communities – zijn er binnenkort niet meer. Ik wilde er een zin of twee aan weidden, een korte trip down memory lane. Maar ze hebben duidelijk allebei een plekje in mijn hart dat groter is dan een alinea.

Foto: Kaboompics