Sneeuw in Algonquin Park

Ik zie mezelf al kanoën over één van de meren in Algonquin Park. Mijn vriend is tijdens het plannen van onze roadtriproute minder enthousiast over Algonquin Park. Waarschijnlijk omdat hij iets eerder dan ik doorheeft dat het er nog winter is begin april.

Algonquin ligt op ongeveer vier uur rijden van Toronto en op vier uur rijden van Ottawa. Het klimaat verschilt wel van dat in de steden. Als de lente in Toronto en Ottawa begint, is het in Algonquin meestal nog winter. De gemiddelde datum waarop het ijs op de meren gesmolten is, is 28 april (gemeten tussen 1964 en 2016). Niet veel later lees ik mijn reisgids over mud season. Als een dik pak sneeuw smelt, kunnen hele natuurgebieden veranderen in een onbegaanbare modderpoel. Zo kunnen we Algonquin ook aantreffen.

Het is duidelijk: op 1 april is de kans op winterweer in Algonquin groot. Door de ligging tussen Toronto en Ottawa weet ik mijn vriend te overtuigen om in ieder geval een tussenstop te maken in de buurt van Algonquin Park. Als we willen kunnen we het park in, maar als het niets is, rijden we de volgende dag verder. Prima argument, maar ik weet beter. We gaan naar Algonquin Park.

Sneeuw in Algonquin Park

En zo geschiedde. In ongeveer 4,5 uur rijden we van onze eerste bestemming Niagara Falls naar het dorpje Madawaska, waar we verblijven in de Madawaska Lodge (aanrader). Bij aankomst zien we voor het eerst een laagje Canadese sneeuw. Ik ben al dolenthousiast en heb op dat moment nog geen idee dat er ‘s nachts twintig centimeter verse sneeuw zal vallen.

Voor de zekerheid informeren we de volgende ochtend toch even hoe het op de weg zal zijn. Het begin kan glad zijn, maar op de snelweg zal het goed te doen zijn, aldus de eigenaar van onze lodge. Met de auto glibberen we de parkeerplaats en de eerste helling af. Maar inderdaad: Highway 60, (één baan richting Algonquin Park en één baan terug), is sneeuwvrij.

Kosten roadtrip Oost-CanadaDe provinciale weg is nog wel een beetje besneeuwd.

Wandelen in natuurpark Algonquin

Net als in Amerika begin je je bezoek aan een natuurpark het best bij het Visitors Center. We betalen voor onze parking permit (ongeveer 17 euro), die heb je nodig als je je auto ergens in het park wilt parkeren. Als je alleen over highway 60 rijdt en nergens parkeert, heb je geen permit nodig. We krijgen een handige plattegrond mee, waarop veertien wandelingen staan aangegeven. De wandelingen variëren van 1 kilometer tot 16 kilometer. Sommige wandelingen zijn in de winter gesloten, maar we hebben stiekem begrepen dat sommige van de gesloten wandelingen al begaanbaar zijn. Wij hebben tijd tot ergens begin van de middag, daarom besluiten we voor een paar niet te lange wandelingen te kiezen.

Bekijk de kaart met wandelingen.

Wandeling 1: Spruce Bog Boardwalk

We beginnen met de wandeling Spruce Bog Boardwalk, een rondje van 1,5 kilometer die grotendeels over een houten boardwalk loopt. We zijn de eerste die de wandeling doen en het verse pak sneeuw kraakt onder onze voeten. Op sommige plekken zien we dierenpootjes in de sneeuw staan. Het bewijs dat de dieren er zijn, maar helaas blijft het bij dierenpootjes in de sneeuw spotten.

Wandeling 2: The Lookout

Next up: the Lookout. Een wandeling naar een uitzichtpunt kan niet ontbreken als je met mij op vakantie bent. Hoewel we niemand tegenkomen en de wandeling officieel gesloten is, zijn we lang niet de eerste die hier door het bos hebben gewandeld. Daar ben ik eigenlijk wel blij om, want zonder de voetstappen zou ik niet weten hoe de route hier loopt.

Op de foto zie je het hoogteverschil niet zo goed, maar het uitzichtpunt ligt best een stuk hoger.

Wandeling 3: Beaver Pond

De wandeling naar de Beaver Pond is gesloten in de winter. De kans om bevers te spotten, is waarschijnlijk minimaal, maar we zijn toch benieuwd. Helaas zijn de beverdammen bedolven onder een laag sneeuw, maar het blijft leuk om door de sneeuw te banjeren. De parkeerplaats blijkt niet bepaald winterproof, dus het kost enige moeite om na de wandeling het parkeerterrein af te komen.


Een beverdam onder de sneeuw.

Wandeling 4: Algonquin Logging Museum

We hebben nog wat tijd over voor we in de auto willen zitten naar de volgende bestemming. De route Algonquin Logging Museum is een rondje van 1,3 kilometer, waarbij je onderweg meer leert over de geschiedenis van Algonquin.

Als ik op één plek langer had willen blijven, is het Algonquin Park

Wat mij betreft is Algonquin Park een aanrader. Achteraf gezien had ik er graag meer tijd doorgebracht. Doordat we veel wilden zien in twee weken en niet goed wisten wat we van het weer moesten verwachten, hebben we daar niet voor gekozen. Uiteindelijk zat het weer mee: een vers pak sneeuw en koud, maar af en toe zonnig. Zo zal het niet alle winterdagen zijn. Wij hebben het bij een paar uur wandelen gehouden, maar voor liefhebbers van sneeuwschoenwandelen, skiën en (honden)sleetochten zijn hier in de winter mogelijkheden. Als je met een gids  op pad wilt, is het in sommige gevallen alleen mogelijk die te boeken bij een aanbieder buiten het park. In de zomer is Algonquin goed te ontdekken vanaf het water, dat zat er in april niet in, maar het kan niet anders dan dat het heel mooi is.

Tip: Neem in de zomermaanden DEET mee, ik heb van gehoord dat er dan heel veel muggen kunnen zijn.

Praktische informatie over Algonquin Park

Wil je Algonquin Park bezoeken? Op de website vind je meer informatie over het park, activiteiten en het weer.

Kijk hier voor een roadtriproute van twee weken door Oost-Canada.