Opeens een slechte huid

Heb je de puberteit goed doorstaan, krijg je na je vijfentwintigste opeens een slechte huid. Ik zal jullie de cliffhanger besparen. De diagnose: Rosacea.

Disclaimer: Ja, ik weet dat er mensen zijn met een veel slechtere huid en dat ik eigenlijk niet mag klagen. Mijn rosacea is (gelukkig) lang niet zo erg als op de plaatjes die je vindt via Google. Dit is mijn zeur- en ervaringsverhaal, lezen is niet verplicht.

Het hilarische nieuws: ik heb geen fotografisch bewijs van mijn huid. De andere kant van mijn gezicht was altijd al mijn beste kant op foto’s. Voor jullie beeld: hier en hier foto’s van mijn huid.

Hoe het begon

De rechterkant van mijn gezicht is al heel lang sneller rood dan de linkerkant. Begin 2015 kreeg ik daarbij last van bultjes op mijn rechterwang. Het mysterieuze was dat de bultjes maandenlang op precies dezelfde plek zaten. Soms waren ze groot, een dag later opeens klein. Onder het motto ‘er zijn mensen met een veel slechtere huid’ en ‘iets dat zomaar verschijnt, zal ook wel weer verdwijnen’ ging ik de eerste maanden niet naar de dokter.

Na een paar maanden gaf mijn moeder toe dat mijn huid er inderdaad niet al te best uitzag. Ik had een vaag vermoeden dat het rosacea kon zijn, maar dat was volgens de dokter niet het geval. Ik kreeg de antibioticacrème affusine mee tegen de ontstekingen. De crème bleek niet te werken en ik kreeg al snel metronidazol, een crème die vaak gebruikt wordt tegen rosacea. Werkte ook niet. Omdat ik al een tijdje aan het klungelen was met mijn huid vroeg ik de volgende dokter die ik bezocht om een verwijzing naar de dermatoloog. De dokter wimpelde me af, ik had gewoon last van acne. Acne die al maanden op dezelfde plek zit? Right.

Ergens snap ik het wel; voor je het weet, wil iedereen met een rood bultje op zijn gezicht naar de dermatoloog.

Ik besloot een crème voor mijn gezicht te kopen bij de apotheek, daar kreeg ik op mijn kop; met mijn huid moest ik toch echt naar de dokter.  De bultjes waren minder dan dat ze de afgelopen maanden geweest waren, maar de dokter die ik trof, stuurde me direct door naar een dermatoloog. Dokter Google blijkt niet zó slecht te zijn, mijn eerste zelfdiagnose klopte: rosacea. Komt vooral voor bij 30+ blanke vrouwen. Ik was 25.

#whitegirlproblems

Het behandelplan dat ik van de dermatoloog kreeg, was blijven smeren met metronidazol + een doxyciclinekuur. Dankzij mijn werk weet ik wel iets van de gevaren van anitibiotica, maar ik besloot de kuur toch te volgen. Een paar maanden lang slikte ik dagelijks een halve dosis doxycicline per dag. Mijn huid verbeterde inderdaad en na de antibioticakuur bleef dat ook even zo.

Laatst, amper een jaar na de kuur, kreeg ik opnieuw last van een uitbraak met bultjes. Moet ik alwéér antibiotica gaan slikken? Dat kan toch niet de oplossing zijn. Ik heb het idee dat de kuur destijds tot andere NSFI(not suitable for internet)-klachten heeft geleid. Daarnaast ben ik geen groot voorstander van antibiotica voor zoiets kleins als een paar bultjes op mijn wang.

Aangezien Google mij tijdens de diagnose niet in de steek heeft gelaten, besloot ik opnieuw in het onderwerp te duiken. Een aantal dingen die ik ontdekte:

  1. Er is een link aangetoond tussen medicijnen tegen astma en rosacea. It makes sense: medicijnen tegen astma gebruik ik al praktisch mijn hele leven.
  2. Daarnaast stuitte ik uiteraard op de voor mensen met rosacea al bekende lijstjes met producten en invloeden van buitenaf die rosacea verergeren. Met stip op één: rode wijn en voeding die rijk is aan histamine. Verder: het weer, hete dranken, sporten… Er bestaat een anti-rosaceadieet dat komt vooral neer op gezond eten. Als je meer over het dieet wilt weten, kun je het best dokter Google raadplegen, of een echte voedingsdeskundige.
  3. Sommige mensen hebben baat bij supplementen. Supplementen die in verschillende artikelen genoemd worden zijn zink, L-Lysine en Omega-3.
  4. Er zijn waslijsten aan verzorgingsproducten die goed zouden zijn tegen roscea. Wat werkt is natuurlijk voor iedereen anders. Een crème die vaak genoemd wordt, is ZZ cream uit China. Ik lees er veel positieve reacties over. De originele crème is volgens mij niet zo makkelijk te vinden buiten China, maar er zijn inmiddels soortgelijke crèmes in Nederland, zoals deze van By Oday. Ik heb het zelf nog niet geprobeerd, maar als mijn rosacea weer opspeelt, lijkt dit me het proberen waard.

Mijn eigen stappenplan

Ik smeer nog steeds trouw met metronidazol. Het zou moeten werken, maar ik heb niet de indruk dat het veel doet voor mijn huid. Als mijn tube op is, wil ik de dokter vragen naar de relatief nieuwe crème Soolantra. Sinds januari in Nederland verkrijgbaar en er zijn al veel positieve Amerikaanse reviews verschenen.

Ik gebruikte altijd al redelijk milde verzorgingsproducten voor mijn gezicht, maar tegenwoordig let ik nog beter op. Ik smeer ik mijn gezicht iedere dag in met een spf (en dan niet alleen in dagcrème), omdat de zon duidelijk geen goede invloed heeft op mijn huid. Een product waar ik tevreden over ben, is de 2% BHA gel van Paula’s Choice. Ik stip hiermee de bultjes aan en dat líjkt mijn huid goed te doen, maar helaas niet genoeg.

Het lastige aan huidproblemen is dat er voor iedereen iets anders werkt. Na het lezen van allerlei online adviezen en ervaringsverhalen van anderen ben steeds in dubio welk product of supplement ik een kans moet geven. Na mijn nieuwe bultjesuitbraak besloot ik random het supplement L-Lysine te bestellen (ik heb ze van het merk Orthica via Bol.com). Eigenlijk ‘geloof’ ik niet in supplementen, maar het is het proberen waard. Het bizarre: nadat ik de supplementen begon te slikken, verbeterde mijn huid binnen een paar dagen. Ik hoop dat het geen toeval is, maar een placebo-effect is ook effect, toch?

Heb jij rosacea? ik ben benieuwd naar jouw stappenplan voor je huid en andere tips.