Soms voel ik me achttien. Af en toe voel ik me tweeëntwintig, maar vaak wrijft het leven me erin dat zelfs tweeëntwintig niet meer het geval is.
1. Kinderen zijn geen ongelukjes
De baby’s die tegenwoordig in mijn omgeving geboren worden, zijn geen ongelukjes meer. Ik vergeet steeds dat ik een normale leeftijd heb om kinderen te krijgen. Sterker nog, het wordt voor mij heel krap om de gemiddelde leeftijd om moeder te worden (29,8 jaar) te halen en biologisch gezien zijn mijn beste jaren al voorbij.
2. Problemen voor volwassenen zijn opeens mijn probleem
Als ik lekkage heb in de badkamer ben ik de enige die verantwoordelijk is voor het vinden van een oplossing. Gelukkig woont er een aardige klusjesman in mijn flatgebouw, dat is weer een probleem minder.
3. ‘Je gaat trouwen… Leuk…’
Wanneer een vriendin vertelt dat ze gaat trouwen, reageer ik ongeveer honderd keer minder verbaasd dan toen de eerste van mijn vriendinnen ging trouwen. Ik ben heus enthousiast, maar zulk nieuws wordt steeds minder verrassend. Vooral omdat ik sommige aanzoeken van mijlenver zie aankomen.
4. Ik ben toe aan een forenzenaward
Nog even en ik reis 12,5 jaar met de trein naar Amsterdam voor mijn studie en werk. Schokkend feitje: Als ik tot mijn 70ste blijf werken waar ik nu werk, zal ik 880 dagen van mijn leven onderweg zijn naar mijn werk. Wil je dit soort deprimerende feiten over je leven weten? Check deze website.
5. Gelukkig ben ik oud genoeg voor een auto
Mijn rijbewijs heb ik al heel veel jaar in mijn portemonnee zitten. Hij is zelfs ‘bijna’ aan vervanging toe. Bizar, want ik begon niet eens meteen toen ik achttien werd met rijles.
6. A sweet reminder aan vroegere levensdoelen
Laatst zag ik op een tienerwebsite het artikel ‘5 tips om er ouder uit te zien’ voorbij komen. Inwendig moest ik lachen. Vroeger was dat #lifegoals. Maar nu? Nee, bedankt.
7. Hoe oud is mijn zusje? Hoe oud ben ik?
Innerlijke conversatie: hoe oud is mijn zusje? 24. Huh? Maar ik ben zelf pas 24 en ze hoort 4,5 jaar jonger te zijn dan ik. Hoe oud ben ik zelf eigenlijk?
8. 18-jarigen zien me niet meer staan
Ooit was ik volwassen, maar werd ik nog wel eens versierd door een 18-jarige. Inmiddels hebben zelfs zij door dat ik tot een andere generatie behoor. Mijn rimpels beginnen zichtbaar te worden denk ik, of misschien zou het helpen als ik uit zou gaan.
9. Ik krijg bijna spijt dat ik mijn tattooketting heb weggegooid
Het is raar om je te realiseren dat je zo oud bent dat je trends ziet terugkomen (en straks nóg een keer ziet terugkomen?!). De eerste keer dat ik weer iemand met een tattooketting zag, moest ik twee keer knipperen. Sommige trends zal ik voor eeuwig aan me voorbij moeten laten gaan, omdat ze me doen denken aan mijn tijd op de middelbare school.
10. Ik heb zin om een museum met oude mobiele telefoons te beginnen
Laatst vond ik een paar van mijn oude telefoons terug: een Siemens met kleurenscherm, twee Samsung telefoons in de vorm van een paasei en de eerste Samsung Galaxy S met een screenprotector om het gebroken scherm bij elkaar te houden. Ik wilde kijken of er leuke verdwaalde sms’jes in stonden, maar dat ging niet: er passen alleen grote simkaarten in.
Hahaha, oh heerlijk! Ja, ik herken best veel van wat je zegt. In mijn omgeving zijn alleen vrij weinig mensen die trouwen, dus ik probeer mijn vriend zover te krijgen om een aanzoek te doen ;p. Ik voel me vooral oud als ik het heb over mijn allereerste mobiele telefoon (KPN Swing!) en de grijze haren die nu door mijn geverfde bosje heen komen. Grrr. Mijn vriend houdt er ook van om mij te herinneren aan het feit dat ik 3 jaar ouder ben en dus veeeeel meer levenservaring heb. Kuch. Mijn jongste broertje (mijn BABYbroertje) is inmiddels bijna 24 en ik vind dat echt belachelijk.
Mijn vriend en collega’s zijn allemaal ouder, dus dat zorgt ervoor dat ik me soms nog jong kan voelen. Genoeg hints geven (of letterlijk zeggen) en dan zal je vriend het wel snappen over het aanzoek. Ouder wordende broertjes en zusjes blijft gek. Ik had als eerste telefoon een megagrote Motorola met antenne, haha.
Herkenbaar! Ik voel me ook oud als ik merk dat mensen rondom mij zwanger worden. Naar mijn gevoel zijn wij nog altijd veel te jong maar ik ben ondertussen ook al 27 dus het is best normaal om nu kinderen te krijgen. Mijn schoonzus (27) is zwanger van haar tweede en ik vooral mijn hond als mijn kind. Haha :p
Best normaal inderdaad op onze leeftijd, maar toch vergeet ik dat steeds. Eén van mijn vriendinnen met kind bekende dat zij dat ook nog steeds heeft als ze hoort dat iemand zwanger is. En dat terwijl ze dus zelf ook al moeder is, haha. Niets mis net een hond als kind :p
Haha, die telefoons dat is echt wel een flashback! En zo volwassen problemen die ineens ook jouw problemen zijn. Daar moet ik soms ook nog aan wennen 🙂.
Die telefoons zijn zo leuk. Ik heb ze na het maken van deze foto wel eindelijk eens weggedaan. Vandaar dat ik een foto maakte.
Haha, allemaal herkenbaar! Ik zag laatst een Nokie 3310 op tafel liggen bij mijn schoonvader, die dingen waren wel ontzettend sterk! De tattoo ketting kan ik me ook nog herinneren, een trend die ik ook nooit meer zal dragen.
Haha, inderdaad! Ik had een 3410, dat was een opvolger die er bijna hetzelfde uitzag maar in een lichtere kleur. En dan al die frontjes en accessoires die je ervoor had. Best cool ;-)
Hahaha oh gosh, dit is zo herkenbaar! Vooral nummer 7, ik voel me ook heel vaak nog jonger dan mijn zusje nu al is, haha.
Ik ben blij dat het vaker voorkomt, haha. De eerste keer dat ik bij mijn zusje in de auto stapte (alweer jaren geleden), was ook vreemd.
Haha, wat een geweldig artikel! Er is aardig wat herkenbaar. Het grappige is dat ik nu natuurlijk tussen de studenten werk bij mijn nieuwe baan. Deze week was het blijkbaar introweek op de VU en ik had steeds zo’n “one of the guys”-gevoel, totdat mijn moeder ’s avonds zei “Misschien herken je nog wel iemand van je middelbare school. Oh nee, wacht, iedereen die nu gaat studeren zat nog niet in de brugklas toen jij in de zesde zat”. Net als dat in mijn gedachten mijn nichtje van inmiddels twaalf nog steeds een jaar of zes is en ik soms films voorbij zie komen waarvan ik dacht dat ze pas drie jaar uit waren, maar die in werkelijkheid uit 2007 blijken te komen. Ai! Gelukkig ben ik blijkbaar niet de enige ;)
Grappige site trouwens voor je OV-reis! Ik zag al staan dat ik in mijn reistijd die ik tot mijn 70e naar werk maak meer dan 30.000 films zou kunnen kijken, haha.
Alles wat je noemt, vind ik herkenbaar! Het lijkt me heel leuk, maar ook gek, om tussen de studenten te werken. Ik vraag me ook af of zij inmiddels zien dat jij misschien toch ouder bent. Al zullen er ook nog genoeg studenten zijn van je eigen leeftijd. 30.000 films :’) Best bizar dat we zoveel tijd besteden aan naar ons werk reizen. Ik probeer tegenwoordig wel vaker iets nuttigs met mijn reistijd te doen, zoals lezen of iets uitwerken op mijn laptop.
Haha leuk artikel! Ik begin me oud te voelen als ik naar jongere kinderen kijk met telefoons. Dan denk ik altijd, op die leeftijd speelde ik nog met speelgoed!
Als ik ook zie hoe handig kinderen zijn met telefoons en tablets… Wie weet betekent dat straks nog echt het einde van de tijdschriften.
Wat een leuke blogpost! Ik heb nog één van mijn vroegere telefoons, een Nokia 6300 als ik me niet vergis. Vind het nog steeds een mooi klein telefoontje. :)
Eigenlijk zijn die oude telefoontjes ook veel leuker. Toen was het nog ‘hoe kleiner hoe beter’. Ik had niet kunnen bedenken dat we nu allemaal met grote telefoons zouden rondlopen, die alleen maar uit een scherm bestaan.
Zeker herkenbaar, vooral met de telefoons van tegenwoordig haha ;-)
Ik gaf leiding op scouting aan kinderen tussen de 14 – 18 jaar. Toen ik vertelde dat mijn vriend en ik nog op msn met elkaar hebben gepraat, werd ik aangekeken alsof ik een fossiel was. Pff eerste keer dat ik mij oud voelde… Ik heb gewoon heel veel oudere vrienden, blijf ik altijd het jonkie van de groep :D
Haha, zij konden vast onbeperkt pingen met hun Blackberry. Je omringen met oudere mensen werkt inderdaad goed. Mijn collega’s en vriend zijn ouder, dus ik ben in ieder geval nog ergens ‘jong’.
Hahaha, herkenbaar hoor – en leuk! Pas werd me (34) nog weifelend gevraagd, toen ik alcohol kocht: “ik geloof dat ik niet meer hoef te vragen of ik uw ID mag zien hè”… toen dacht ik: MOOI! ZE TWIJFELT! Hhahaha.
Mooi compliment toch! Hopelijk lukt dat mij over vijf jaar ook nog steeds, haha.
Haha, ik ben stukken ouder. 40. Dus dan is dit een hele grappige blog om te lezen. Zo van, goh… ik had zelfs nog een buzzer. Rond mijn 30e was ik helemaal niet bezig met kinderen eigenlijk. Ik voelde me wel oud toen ik een artikel ergens las dat New Kids On The Block weer naar Nederland zou komen. En dat een collega vroeg: wie?
Haha, ja zo kom je steeds weer in een nieuwe fase. Het is allemaal relatief natuurlijk.
Ik ben nog redelijk jong (21), maar ik vind het wel leuk om deze momenten van jou te lezen, haha! Wanneer ik mij oud voel? Als mijn leerlingen (12-14 jarigen) mijn leeftijd gaan schatten. De ene keer schatten zij mij 25, dan 22 en dan 33. Ook als ik door een winkel of over straat loop en mensen mij aanspreken met ‘mevrouw’ en ‘u’.
In de boeken die ik gebruik tijdens mijn lessen Nederlands, komt het nog wel eens voor dat Hyves en MSN genoemd worden. Dan moet ik steevast uitleggen wat dat was.
Leeftijd schatten is ook superlastig. Toen ik zelf op de middelbare school zat, vond ik de leraren superoud. Terwijl als ik nu terugkijk, zaten er best een paar jonkies bij. Het lijkt me best gek en grappig om al op zo’n jonge leeftijd les te geven!
Zooo spijtig he dat de simkaarten alsmaar kleiner worden, ik heb hier ook nog wat gsm-afdankertjes liggen…
Je kunt ze soms wel in een grotere simkaart weer vastdrukken volgens mij. Dat vond ik ook weer wat te ver gaan, haha.