December bestaat voor mij uit een reeks nuttige en minder nuttige terugblikken. Zo kan Spotify Wrapped me gestolen worden, maar ik blik wel graag terug op mijn leesjaar.

De beste plek om te lezen? Dat was ongetwijfeld op de felucca in Egypte, waar ik een dag en nacht doorbracht op een leeuwendekbed dat waarschijnlijk zelden gewassen wordt.

Ik las dit jaar gemiddeld een boek per week, een record. Al waren de boeken zeker niet allemaal even goed. Ik heb sowieso een probleem met mijn beoordelingen, ik geef te vaak 3 sterren aan boeken die ik eigenlijk heel vermakelijk vond. Hoe kom ik daar vanaf zonder 300 boeken opnieuw te lezen? Voor nu laat ik de beoordelingen los en deel ik de boeken die me het meest zijn bijgebleven.

Laura H – Thomas Rueb

In de zomer van 2016 wordt buiten het kalifaat van Islamitische Staat een jonge vrouw aangetroffen, rennend door de woestijn met twee kleine kinderen. Ze heet Laura, zegt ze, en ze komt uit ‘Sweet Lake City’. Ze is ontsnapt, huilt, wil naar huis. Terug naar Zoetermeer – waar haar vader wacht, die een reddingsactie had opgezet met schimmige privémilitairen. Op Schiphol wordt Laura gearresteerd. Ze zou zijn gestuurd door IS om een aanslag te plegen. En waar is Ibrahim, de knappe jihadist voor wie ze alles opgaf? Laura uit Zoetermeer wordt Laura H., de bekendste Syriëganger van Nederland. Thomas Rueb volgde Laura’s spoor tot in Irak. Hij reconstrueerde haar bekering, ijzingwekkende leven in het kalifaat en haar met vragen omgeven terugkeer. Dit is het verhaal van een meisje dat haar geluk zocht in een nachtmerrie. Van een vader die alles doet voor zijn kind. En van een land dat worstelt met de vraag: wanneer ben je een terrorist?

‘Het kalifaatmeisje’ uit Zoetermeer kwam een paar jaar geleden regelmatig in het nieuws. In dit boek word je door appgesprekken, mails en politieverslagen meegesleept in het persoonlijke verhaal van Laura. Tussendoor volg je de schrijver Thomas die Laura achterna reist. Zo meeslepend dat je niet merkt dat het boek 500 pagina’s heeft.

We moeten het even over Kevin hebben – Lionel Shriver

Nadat haar 16-jarige zoon op zijn highschool acht mensen heeft vermoord, kijkt zijn moeder in broeven aan haar man terug op Kevins kindertijd. Het aangrijpende relaas van de zoektocht van een moeder naar de beweegredenen van haar zoon, die een gruwelijke misdaad heeft gepleegd. Is het haar schuld, omdat ze niet genoeg of misschien zelfs wel helemaal niet van hem hield? Of is het de schuld van zijn vader, die zijn zoon nooit heeft willen zien zoals hij werkelijk was?

Dit boek is geen reclame voor kinderen. Wat een fascinerend verhaal. Het is zo rauw en realistisch geschreven dat je de indruk krijgt dat het waargebeurd is. Dat is het dus niet, maar het maakt het niet minder boeiend. De titel klinkt in het Engels een stuk beter trouwens.

Het laatste feest – Clare Mackintosh

De vakantiehuizen die Rhys Lloyd bezit aan de rand van het meer zijn een succes en op oudjaarsavond heeft hij het hele dorp uitgenodigd om champagne te drinken met hun rijke nieuwe buren. Maar rond middernacht drijft Rhys dood in het ijskoude meer. Op nieuwjaarsdag heeft rechercheur Ffion Morgan een dorp vol verdachten. Het kleine dorp is haar thuis, dus de verdachten zijn haar buren, vrienden en familie, Daarbij heeft Ffion zelf ook zo haar eigen geheimen. De leugens stapelen zich op en al snel is de vraag niet wíe Rhys dood wilde hebben maar wie hem uiteindelijk heeft vermoord.

Clare Mackintosh is een van de schrijvers van wie ik alle boeken lees. Het laatste feest is het eerste boek in de reeks over rechercheur Ffion Morgan. Het speelt zich af in een dorp in Wales, wat het toch een beetje cosy crime-vibes geeft. Als je dit boek net zo snel uitleest als ik heb je geluk: je kunt meteen door met deel 2, Het leugenspel.

Dit is niet wat er zal gebeuren – Zita Theunynck

Vrijdagavond. Het is 16 over 8.
Het weekend begint. Voor iedereen, maar niet voor mij.
Ik lig op een ziekenhuisbed, aan een infuus met weeënremmers. Alles om de twee kindjes die 26 weken oud zijn in mijn buik te houden. De volgende 48 uren zullen uitwijzen of ze nu al geboren worden of niet. 48 uren die de rest van hun leven zullen bepalen. En dat van mij.
In dit verhaal heb ik voor een keer niets te beslissen.
Niet hoe het begon.
Niet hoe het eindigt.

Dit is geen luchtig thema, maar ik garandeer je dat je tijdens het lezen veel vaker zult lachen dan huilen.

De perfecties – Vincenzo Latronico

Anna en Tom verhuizen als creative professionals vanuit Zuid-Europa naar Berlijn omdat ze hopen daar meer zichzelf te kunnen zijn. Hun droomleven is het droomleven van een hele generatie: wonen in een kosmopolitische stad, werken vanuit een mooi appartement met veel planten, een passie voor eten en een relatie die openstaat voor seksuele experimenten. Dit is het leven van veel van de expats in Berlijn, maar ook in Londen, Rome, Stockholm en Amsterdam. Anna en Tom zijn gelukkig, zolang hun leven overeenkomt met het beeld waarvan ze dromen. Buiten de kaders van dit ideale scenario wringt het. Een poging tot activisme tijdens de vluchtelingencrisis loopt uit op een teleurstelling. Vrienden komen en gaan, ze moeten harder werken voor minder geld en Anna en Tom twijfelen of ze terug moeten keren naar hun geboortestreek. Ze dromen van een authentieker leven, maar is dat nog wel te vinden in deze tijd?

Dit verhaal had ik zich zo in Antwerpen af kunnen spelen. Is het leven zo universeel dat het verhaal van een Italiaanse schrijver over expats in Berlijn zo gecopy-paste kan worden naar Antwerpen? Blijkbaar wel en daardoor is dit dunne boek me bijgebleven als vermakelijk tussendoortje.

Justine – Anne-Laure Van Neer

Hoe ver ga je om je vrijheid te behouden? Justine De Jager, 75 jaar, zit in de verhoorkamer om een moord te bekennen. Niet uit schuldgevoel maar uit noodzaak: ze wil naar de gevangenis om aan het verzorgingstehuis te ontsnappen. Inspecteur Verbeke neemt haar getuigenis af. Verbijsterd luistert hij naar haar waanzinnig relaas waaruit blijkt dat Justine voor niets terugdeinst om haar vrijheid te behouden. Vertelt ze de waarheid of is de oude vrouw dementerend?

Dankzij L. uit mijn boekenclub ontdekte ik dit jaar de boeken van Anne-Laure Van Neer. Haar schrijfstijl is een unieke combinatie van misdaad en humor. Er gebeuren soms zulke absurde dingen dat ik alles slik als zoete koek. Waarom ook niet?

Hofje zonder zorgen – Carolien Spaans

Een karakteristiek hofje in het centrum van Haarlem; het lijkt een idylle, maar binnenshuis en tussen de bewoners broeit er van alles. Schermverslaafde kinderen met te drukke ouders, een stiefkind dat tussen twee culturen valt, een vlogster met pleinvrees, een pas gepensioneerde arts met een empty agenda-syndroom, diefstal, homohaat, relatieproblemen… en wat in godsnaam te doen met de eenzame oudere die steeds nep-zelfmoordpogingen doet? Ondertussen worstelt iedereen binnen de muren van de monumentale huisjes op zijn eigen manier met de vraag: hoe word ik gelukkig?

In mijn jaaroverzicht van Goodreads is dit het boek dat least shelved is door andere lezers. Het is dus niet zo bekend en daar mag wat mij betreft verandering in komen. Dit boek is voor liefhebbers van buurtapps, passief-agressieve briefjes op het buurtprikbord en lief en leed tussen buren.

De hoofdrol – Janice Hallet

Een verbluffend slimme, moderne Agatha Christie, een ingenieuze puzzelthriller, en perfect voor fans van Wie is de Mol? ‒ De hoofdrol van Janice Hallett is het allemaal. Deze detective bestaat uit de e-mails, berichten en brieven van de leden van de Fairway Players-toneelgroep. Een van hen is inmiddels dood, een ander zit in de gevangenis. Maar is dat wel de schuldige? De echte moordenaar heeft zichzelf allang verraden, en het antwoord ligt verscholen in de tekst.

Zonder nadenken een boek lezen? Niet als je De hoofdrol van Janice Hallet leest. Je gaat zelf mee op zoek naar wie de moord op een gewaardeerd lid van toneelgroep The Faiway Players heeft gepleegd. Dat doe je aan de hand van e-mails, berichten en brieven die de leden elkaar gestuurd hebben. Sommige leden zijn strontirritant, zelfingenomen, maar aan het einde van het boek voel je je 100% lid van deze kneuterige toneelgroep.

De hulp – Freida McFadden

‘Welkom bij de familie,’ zegt Nina Winchester terwijl ik haar elegante, verzorgde hand schud. Ik glimlach beleefd en kijk de marmeren gang rond. Hier werken is mijn laatste kans om opnieuw te beginnen. Maar ik zal snel ontdekken dat de geheimen van de Winchesters veel gevaarlijker zijn dan de mijne… Elke dag maak ik het prachtige huis van de Winchesters van top tot teen schoon. Ik haal hun dochter op van school. En ik kook een heerlijke maaltijd voor het hele gezin voordat ik alleen ga eten in mijn kleine kamer op de bovenste verdieping. Ik probeer te negeren hoe Nina er een zooitje van maakt, alleen maar om te zien hoe ik het opruim. Hoe ze vreemde leugens vertelt over haar eigen dochter. En hoe haar man Andrew elke dag meer gebroken lijkt. Maar als ik in Andrews knappe bruine ogen kijk, zo vol pijn, is het moeilijk voor te stellen hoe het zou zijn om Nina’s leven te leiden. De inloopkast, de luxe auto, de perfecte echtgenoot. Ik pas een van Nina’s smetteloze witte jurken maar één keer. Gewoon om te zien hoe het is. Maar ze komt er al snel achter… en tegen de tijd dat ik besef dat mijn slaapkamerdeur op zolder alleen van buitenaf op slot kan, is het veel te laat. Maar ik stel mezelf gerust: de Winchesters weten niet wie ik werkelijk ben. Ze weten niet waartoe ik in staat ben…

Is dit slecht? Ja. Ongeloofwaardig? Zeker. Heb ik ervan genoten? Absoluut. Ik sloot zelfs een maandabonnement Bookchoice af, zodat ik het vervolg Wat de hulp weet kon lezen.

Meer boekentips? Ontdek al mijn boekentips.

Op Salut Magazine delen mijn vriendinnen Cleo en Marlous ook regelmatig boekentips.

Wat is jouw favoriete boek van het afgelopen jaar?