Ik blader voor de derde keer verdwaasd door mijn agenda. Er is een half jaar van 2020 voorbij, en wat voor één. De maand juni laat zich moeilijk samenvatten. Ondanks dat er meer kan en mag, bestaat mijn leven nog steeds voor een groot deel uit hetzelfde. Verder heb ik het in dit maandoverzicht te lang over mijn eerste treinreis naar kantoor.
Begin deze maand was ik nogal lichtgeraakt. Misschien zat ik er stiekem toch een beetje doorheen na een paar maanden in lockdown? Wie zal het zeggen. Door mijn gebrek aan zelfkennis kon ik moeilijk bepalen wat er eigenlijk aan scheelde. Gelukkig duurde het maar een weekje. Daarna veranderde juni in hoog tempo in de maand waarin dingen iets vertrouwder werden. Voor het eerst weer uit eten, bezoek krijgen in Antwerpen, afspreken met vriendinnen en zelfs een onverwacht weekendje weg. Ik schreef over de dingen die mogen blijven na deze periode, maar ik merk nu dat alle dingen die weer kunnen me ook blij maken.
Weekendje weg
Oorspronkelijk stond er een weekend weg gepland met het voetbalteam van mijn vriend, inclusief aanhang en kinderen. Dat ging niet door vanwege de grote groep. We gingen wel een kleinschaliger weekendje weg. Het huisje in Landal Greenparks aan het meer Lac de l’Eau d’Heure vormde een goed contrast met een aantal maanden in Antwerpen, en alleen Antwerpen. Ik heb onder andere een rondje gefietst om het meer, het uitzicht bekeken vanaf de toren bij de stuwdam en gewandeld langs de kloof Fondry des Chiens, door sommigen liefkozend ‘de Grand Canyon van België’ genoemd. Of de natuur de naam waarmaakt, kun je lezen in mijn artikel op Gids voor het Zuiden.
De kloof Fondry des Chiens. En ik in één van mijn (bijna) zwarte lockdownoutfits, ik heb er nog steeds geen afscheid van genomen.
Visite in Antwerpen
Mijn moeder en zusje kwamen langs in Antwerpen. We hebben gewandeld in Middelheim en daar de fake influencer uitgehangen bij het fotogenieke roze paviljoen. Verder hebben we een eclair gegeten, geluncht, nog meer gegeten en een ijsje gehaald. Meer is er niet nodig voor een succesvolle zaterdag.
De versie van de foto met mij erop staat bovenaan dit artikel.
Voor het eerst weer naar kantoor – en met de trein
Het is de bedoeling dat ik vanaf nu één keer per drie weken naar kantoor ga. Keuzestress: ga ik op een warme dag – als ik mijn appartement uitbrand, maar het ook extra warm is om met een mondmasker op in de trein te zitten? Of op een minder warme dag, of…? Hoorde je dat ik net nieste? Ik kan beter niet naar kantoor.
Mijn eindeloze excuses (de waarheid: ik vind het heerlijk thuis, zonder wekker en reistijd) werden doorbroken toen een collega vroeg of ik naar kantoor kwam om iets te bespreken. Ik ben mijn ooit zorgvuldig opgebouwde ochtendroutine compleet vergeten, maar ik slaagde erin om om 06.54 in de trein te stappen. Gelukkig hoefde ik niet te sprinten voor mijn overstap van 6 minuten, dat is geen optie als ik door een lap stof moet ademen.
Ik moet nog oefenen met ‘smiling with the eyes’. Ik had slecht geslapen, puur omdat ik wist dat mijn wekker om 6.15 ging (kunnen jullie daar ook wakker van liggen?). Ik had het mondmasker liever gebruikt als oogmasker.
Kantoor voelde als een spookstad en tegelijkertijd als het uitje van het kwartaal. Er waren een paar collega’s en het was leuk om face to face dingen te bespreken. Ik heb meteen een stok achter de deur gecreëerd om opnieuw naar kantoor te gaan. Ik heb er namelijk iets geleend, dat ik logischerwijs binnenkort terug moet brengen.
En verder
- Ik keek de hele maand geen Netflix, maar ik weet niet wat ik dan wel deed.
- Ik liet me influencen door Marlous. Ze tipte op haar blog het kookboek De snelle bakplaat. Het boek staat vol recepten die je redelijk makkelijk kan maken. Ik heb in korte tijd al drie gerechten gemaakt en die waren allemaal lekker. Een praktisch kookboek, waarbij er een kans is dat je er daadwerkelijk iets uit gaat maken.
- Het was de week van de eclair. Mijn vriend nam er als verrassing een mee van de bakker. En op een zondag had ik een ontbijtdate met vrienden, mét eclair. De ontbijtdate bleek zo’n goed idee dat we een week later zonder de week van de eclair weer een ontbijtdate hadden.
Eclair cafe bianco en ergens op de achtergrond spot je twee cheesecake eclairs, bij Lints in Antwerpen. #sluikreclame
- Allebei mijn Frans-cursussen zijn afgelopen. Ik ben er best trots op dat ik twee cursussen heb afgerond, iemand moet het zeggen. De cursus via mijn werk gaat binnenkort verder. In een vlaag van verstandsverbijstering meldde ik me daarnaast meteen aan voor de vervolgcursus in Antwerpen. Ik kreeg een mail terug dat ik moet wachten tot de nieuwe website online staat om me daar in te schrijven. Hopelijk ben ik tegen die tijd nog net zo gemotiveerd om op de inschrijfknop te drukken.
- Sommige van mijn planten staan in bloei. Ja, dat is ook nu we uit de lockdown zijn noemenswaardig. Mijn maranta heeft veel nieuwe bladeren als je het vergelijkt met begin mei. De plant die in mijn kneusjesbox zat, heeft inmiddels een nieuwe (tikkeltje vreemde) naam: ‘van kneusje tot reusje’.
Niet dat je die nieuwe bladeren hier goed ziet.
Deze artikelen schreef ik deze maand
- Mei | Als wandelen en ijsjes hoogtepunten zijn
- Over dingen die van mij mogen blijven
- Deze boeken heb ik de laatste tijd gelezen
Haha, je blijft zo heerlijk nuchter schrijven. Eén keer per drie weken naar kantoor klinkt gelukkig nog wel chill. Wij gaan intussen twee dagen per week, maar dat vind ik ook helemaal oké. Een trein om 6h54 is wel heeeeel vroeg tho. Ik geraak ook maar moeilijk terug in dat ritme van vroeg opstaan hehe.
Veeeeel te vroeg, die trein van 6.54. Een trein later (7.25) is al iets schappelijker, maar door een langere overstaptijd aan de andere kant ook minder ideaal. Twee dagen per week naar kantoor lijkt me wel een goede balans. Al is het misschien moeilijker om in het ritme te komen? 🙈
Haha ja, want op thuiswerkdagen blijf ik gewoon om 9h opstaan. Al sta ik tegenwoordig wel ook pas om 8h op om naar het werk te gaan. Nu ik er toch maar twee dagen per week zit, vind ik het ook niet zo erg om een half uurtje langer te blijven, dus dan kan ik wat langer slapen (hahahaha, ik lijk/ben zo lui)
Tuurlijk blijf je op thuiswerkdagen langer slapen. Is er een andere optie? 😅
Die éclairs 😍 Ik vind dat echt buitenlandvoedsel, doet me meteen aan buitenland/reizen denken. Ga nu je blogpost lezen over de zogenaamde Grand Canyon :)
Heb ik ook! Maar in België worden er veel meer eclairs verkocht. Ik zou er dus eigenlijk niet meer zo’n buitenlandgevoel van moeten krijgen, maar vind het wel leuk dat het toch nog zo voelt.
Wat schrijf je weer heerlijk Shirley! En zoveel dingen zijn herkenbaar. Ik verzet me tegen naar werk gaan maar ik mis het ook verschrikkelijk. Mijn ochtendroutine werd gruwelijk verstoord door dat stomme mondkapje, want hoe eet je nu je ontbijt in de trein? In Nederland kun je trouwens prima je mondkapje als oogkapje op, hier snapt niemand hoe je zo’n ding draagt. Ugh. (Daarom wil ik dus ook liever niet naar werk haha, met al die idioten in de trein!)
De grand canyon in Belgie ziet er wel geweldig uit. Ik wil daar NU heen.
Haha, inderdaad dat treinontbijt! Mag je je mondkapje afdoen om te eten? Maar dat lijkt me sowieso ongemakkelijk en het wordt vast niet door iedereen gewaardeerd, waardoor ik dat sowieso niet wil doen. Er is een hele wereld aan nieuwe dilemma’s voor overthinkers. In mijn trein had bijna iedereen braaf een mondkapje op en de meesten ook gewoon over mond én neus.
Gek he, dat we juli zijn. Ik kan het niet bevatten. Hier vorige week in de hitte naar een bloedheet kantoor geweest, dat was niet het beste idee ooit. Maar ik herken je spookstad gevoel wel heel erg.
Ik kan me voorstellen dat het erg warm was op kantoor. Hoe was het om je collega’s weer te zien? In mijn appartement was het ook warm. Wat dat betreft ben ik wel blij dat het weer wat koeler is.
Pff de tijd is echt voorbijgevlogen. We zijn alweer halverwege het jaar, hoe dan?! Ik heb inmiddels mijn schooljaar afgerond (en mijn opleiding ook bijna) en heb nu officieel vakantie. Zo voelt het alleen niet, ik heb gewoon opdrachten lopen voor mijn eigen bedrijf en thuiszitten deed ik al weken, haha.
Hoe dan?! Dat gevoel heb ik ook, haha. Een eigen bedrijf naast een opleiding lijkt me een superdrukke combinatie. Hopelijk heb je op een bepaald moment toch wel een beetje vakantie!
Onbijtdates zijn de beste! Ik vind het ook wel naar dat het nu weer een beetje naar het normale gaat en aan de andere kant misschien ook wel fijn. Relatief fijn, dan. En een hele maand geen Netflix? HOE?
Ik heb de laatste tijd weinig zin in Netflix, geen idee hoe dat komt. Ik heb wel wat boeken gelezen (en een deel van het internet uitgespeeld).
Wat tof, je prayer plant heeft bloemetjes!
Ja! Ik had het al eens bij anderen gezien. Hij heeft 2 weken in bloei gestaan. Nu lijkt hij uitgebloeid, maar hij begint wel nieuwe bladeren te maken.
Haha geen Netflix kijken maar niet weten wat je wel deed: superherkenbaar. En oh, die eclairs. Man. Ik wil naar de bakker (maar ik zit nog in pyjama). Ik ging ook naar kantoor (ik moet 2 dagen per wéék!!!) en ik vond het gruwel en oké tegelijk. Ik weet het niet. Ik heb nog 4 dagen te gaan, daarna heb ik vakantie. En hoe schattig sta jij aan die kloof haha
Pyjama all day everyday. Of jogging broek, fluffy badjas… Ik ga nu 1x per week naar kantoor. Wie had gedacht dat ik zo “fanatiek” zou zijn. Het geeft mij ook mixed feelings eigenlijk. Wat heerlijk dat je vakantie in het vooruitzicht hebt. Geniet ervan!
Haha, de smiling eyes heb ik ook nog niet onder de knie bij mijn mondkapje. De snelle bakplaat lijkt me zo leuk! Ik heb de voorganger, De Groene Bakplaat, en het is inderdaad mijn meestgebruikte kookboek. Alles is lekker, origineel en toch makkelijk te maken. Ideaal.
Heel ideaal. Als de boeken zo op elkaar lijken, is 1 van de boeken wel genoeg voor mij. Ik heb er tot nu toe al veel plezier van.
Dat gebouw vind ik echt heel bijzonder, zie nu dat ik meer werk van de kunstenaar ken. Bedankt ik heb dat hele park maar meteen op mijn lijstje gezet. Ik heb de week van de eclair gemist!
Er komt vast volgende week weer een week van de eclair. Of je organiseert er gewoon 1 voor jezelf. Grappig dat je meer werken van dezelfde kunstenaar kent! Het is een mooi park vind ik.