De eerste helft van de maand gingen dingen een beetje stroef, maar uiteindelijk werd het toch nog wat met februari.

De minder leuke dingen in februari

Hou je niet van gezeur, scroll naar het betere nieuws onderaan dit artikel.

  • Ik ging keihard op mijn plaat met de fiets. Mijn wiel bleef hangen in een gootje, waardoor mijn fiets onder me vandaan vloog. Het ging zo snel dat ik me niet kon opvangen. Ik hield er gelukkig niet meer aan over dan spierpijn, blauwe plekken, een stijve kaak en een sneetje in mijn kin. Er kwamen net lieve mensen voorbij die bij me bleven toen ik toch even misselijk op een bankje ging zitten. Zoiets is wel goed voor mijn hoop in de mensheid.
  • Twee weken later besloot ik mijn fiets weer eens aan te raken. Slecht idee, ik werd aangehouden voor fietsen bij werkzaamheden waar ik als fietser af had moeten stappen. Terecht natuurlijk. Ik was onderweg naar pilates, waardoor ik geen legitimatie bij me had (mijn tweede misdrijf). Ik bespaarde zes mensen een boete, omdat de man van handhaving met mij in gesprek was. Later die avond moest ik me melden met mijn legitimatie, ik kreeg uiteindelijk alleen de boete voor fietsen waar dat niet mag. Toch een gelukje, want op geen legitimatie kunnen laten zien, staat normaal een boete van 95 euro exclusief administratiekosten.
  • Op mijn werk ben ik druk, met voornamelijk leuke dingen, maar toch had ik ‘s avonds steeds weinig energie. In plaats van mezelf op te peppen, belandde ik in een patroon van sporten afzeggen, weinig sociale bezigheden, veel Netflix kijken en ongezond eten. In de oudpapierbak liggen iets te veel dozen van diepvriespizza’s.

Gelukkig was februari pas op de helft

Ondanks dat ik inmiddels als halve kluizenaar op diepvriespizza leefde, ging het met mijn gemoed wel oké. Toch besloot ik halverwege de maand dat het genoeg was geweest. Wel oké is niet waar ik voor wil gaan. Tijd om mezelf bij elkaar te rapen: gezonder eten, sociale bezigheden plannen en de fiets voorlopig laten staan (ha).

Ik downloadde de app Daylio waarin je iedere dag je stemming en verschillende activiteiten kan tracken. Ik weet niet of het werkt voor mij, maar ik vind het interessant om inzicht te krijgen in mijn humeur en het eventuele verband tussen mijn activiteiten. Mijn one second a day-project helpt bewust te zijn van de kleine hoogtepunten op een dag en het zonnige weer halverwege de maand deed me goed. Mijn planten die het in de winter zwaar hadden, zijn er ook blij mee. Ze beginnen eindelijk nieuwe bladeren te maken.

Naar chocolademuseum Chocolate Nation

In januari opende in Antwerpen een chocolademuseum met een oppervlakte van 4.000 vierkante meter. Ik kreeg het nieuws destijds van drie verschillende mensen doorgestuurd. Het signaal was duidelijk: een bezoek aan Chocolate Nation kon niet lang op zich laten wachten. Op een vrijdag in februari was het zover. Het museum is een aanrader. Je wordt op een originele manier door veertien ruimtes geloodst. Je ziet hoe cacaobonen in België komen, hoe chocolade gemaakt wordt en hoe het verweven is met de Belgische cultuur.

Het museum zit vol leuke weetjes, zonder dat je tientallen bordjes hoeft te lezen; alles wordt met beeld, geluid en beweging gedaan. In sommige delen van het museum kun je de geur van chocolade gewoon ruiken. Gelukkig zijn er tijdens je bezoek drie proeverijen, dus je trek in chocolade wordt onderweg gestild. De chocoladefonteinen aan het eind zijn een hoogtepunt, net als het indrukwekkende chocoladekasteel van driehonderd kilo. Binnenkort lees je meer over Chocolate Nation op Gids voor het Zuiden.

Chocoladekasteel Chocolate Nation

Oorspronkelijk had het kasteel nog een toren, maar die is vlak voor het plaatsen van het kasteel afgebroken. Still impressive.

Eten bij Black Smoke

‘s Avonds aten we bij Black Smoke (Boomgaardstraat 1, Antwerpen). De bijgerechten met zoete aardappel en bloemkool klonken te lekker, daarom bestelde ik een voorgerecht met twee bijgerechten. Vanaf 1 mei is hier een dakterras dat volgens mij heel relaxed is. Toevallig – echt – kenden mijn vriend en ik elkaar die dag precies vijf jaar. Chocolademuseum en uit eten: een prima ongepland jubileum.

Black smoke antwerpen

Tijd voor Kunst

Tijdens Tijd voor Kunst op 23 februari organiseerden scholen van het stedelijk onderwijs evenementen rondom het Mechelseplein in Antwerpen. Mijn vriend en ik grepen die gelegenheid aan om gebouwen en museums waar we normaal niet naar binnen zouden gaan te bekijken. Daardoor keken we automatisch naar optredens van zingende kinderen die niet van ons zijn en allerlei kunstwerken gemaakt door leerlingen van de verschillende scholen. Dat bleek een prima combinatie te zijn.

De knoop is officieel doorgehakt: ik ga naar België verhuizen

Deze maand deelde ik het nieuws dat ik naar België ga verhuizen, voor velen geen verrassing meer. Nu iedereen op de hoogte is, krijg ik regelmatig de vraag hoe ik me voel. Eigenlijk voel ik me rustig sinds de knopen doorgehakt zijn. Het voelt alsof er niets gaat veranderen; ik hoef mijn huis niet meer netjes te houden voor de bezichtigingen, op mijn werk gaat alles door. Ik zit in een soort vertrouwde bubbel en daar geniet ik nog een paar weken van van. Zodra ik mijn huis moet leegmaken en geen werk meer heb, zal dat gevoel snel omslaan.

En verder

Een paar verjaardagsfeestjes, Belgisch bezoek in Utrecht, op kraamvisite bij een vriendin, de babyshower van een andere vriendin. Nu ik terugblik, blijkt gelukkig dat ik niet de hele maand als kluizenaar heb geleefd ;-)

Deze artikelen verschenen deze maand

Met drie artikelen was het hier vrij rustig.

Ondertussen op Gids voor het Zuiden

Het hoogtepunt op GvhZ is onze onze ultieme Antwerpen hotspot-lijst, waarvoor Marlous en ik onze kennis bundelden. Marlous krijgt de credits voor het in elkaar zetten van de lijst. Een aantal van mijn artikelen:

Hoe was jouw februari?