Fort Steendorp

Het was een mooie vierkante maand, maar het gaat er natuurlijk om hoe je hem invult.

De eerste maandoverzichten die ik in 2017 op mijn blog deelde, heetten ‘Werken, eten, slapen’. Ik had toen eens moeten weten hoe mijn leven er nu uitziet. Dat ik binnen een week van krakende sneeuw onder mijn schoenen naar wandelen in een jurkje ging, was dan ook een welkome variatie in mijn soms redelijk eentonige dagen.

Het weer kan ik me herinneren, maar voor de rest lijken er in mijn geheugen een paar gaten te zitten. Normaal check ik dan mijn One Second a Day, maar die bevat deze maand meer gaten dan mijn geheugen. Foto’s maken deed ik ook amper.

Dat wil niet zeggen dat het een stomme maand was. Helemaal niet. Het gaat lekker op mijn werk en ik heb een aantal leuke dingen gedaan. Ik kom uit op twee hoogtepunten, maar voor zo’n korte maand als februari vind ik dat niet slecht.

Wandelen op de Kalmthoutse Heide

De Kalmthoutse Heide ligt vlak bij Antwerpen en is goed te bereiken met de trein. Toch was ik er nog nooit geweest, daar kwam verandering in. Traditiegetrouw was ik ergens halverwege de wandeling de routebordjes kwijt. Ik kan volgende keer gewoon proberen dezelfde wandeling te maken, maar dan misschien met succes.

Mijn gezelschap is ook het vermelden waard. Ik ging samen met iemand die ik een tijdje geleden ‘ontmoet’ heb op Goodreads, of all places. Ik had net een boek uitgelezen, toen ik een berichtje kreeg van iemand met dezelfde naam als de hoofdpersoon uit mijn net uitgelezen boek. Mindfuck. Na onze eerste wandeling in Antwerpen, waagden we ons dit keer buiten de stadsgrenzen.

Outdoor escaperoomwandeling

Na de zoveelste wandeling (die ene die hierboven staat) ben je wel eens toe aan iets anders. De outdoor escaperoomwandeling bij het Fort van Steendorp was zeker goed voor de afwisseling. Met een iPad en een koffertje vol mysterieuze attributen gingen we met vier volwassenen op pad om de wereld te redden van een virus. Het scenario stamt al van voor corona en het is een heel ander soort virus, maar dat terzijde. Voor doorgewinterde escaperoomspelers geen moeilijke missie denk ik, maar voor ons was het een prima niveau. De foto bovenaan dit artikel hield ik eraan over. Het fort is vervallen en je wandelt er eigenlijk alleen omheen. Ik zag op een bordje dat je het fort af en toe op zaterdag met een gids van dichterbij kan bekijken. Misschien een tip – voor mezelf – om te onthouden.

En verder

  • Een lunchpauzedate met warme chocomel, een broodje en een wandeling.
  • Ik las deze maand weer een paar boeken uit. Niet zo moeilijk als je voor dunne boeken gaat. Het Franse boekje dat ik las, spande de kroon. Het kostte €5,49 voor maar liefst 36 pagina’s en 30 minuten leesplezier. Het goede nieuws: Frans lezen op niveau A2 gaat me blijkbaar prima af.
  • Op mijn werk probeer ik vaker Frans te spreken met Franstalige collega’s. Met sommigen bel ik nu zelfs in het Frans. Ik ben trots op mezelf – iemand moet het zijn. Het zal je niet verbazen dat het niet altijd even soepel gaat. Een collega had afgelopen week zijn laatste werkdag. Als afscheid wenste ik hem per ongeluk het beste met alles wat in zijn weg staat, in plaats van met alles wat op zijn pad komt. Die versprekingen kunnen nog verrassend accuraat zijn.

Ik ben in mijn geheugen aan het graven naar dingen die ik gedaan heb, meer hoogtepunten. Het eerste dat in me opkomt? Mijn nieuwe voetenbankkussentje dat woensdag binnenkwam. Ik denk dat ik beter kan afronden.

Hoe was jouw maand?