Als ik door mijn agenda blader, voelt het onrealistisch dat ik begin april nog in Utrecht woonde. Nu woon ik sinds twee weken in België – lees verder om te ontdekken hoe het bevalt.

Hoe bevalt het leven zonder werk?

Laten we beginnen bij het begin: eind vorige maand had ik mijn laatste werkdag. Ik had van tevoren niet verwacht dat ik zou kunnen genieten van zonder werk thuis zijn, maar de eerste weken vermaakte ik me verrassend goed. Het scheelt waarschijnlijk dat ik eerst een maand vakantie had en nog een salaris tegoed had. Verder had ik genoeg te regelen voor en na mijn verhuizing, de tijd vloog voorbij. De grootste drukte zal vanaf nu voorbij zijn. Binnenkort ga ik op stedentrip naar Berlijn. Daarna werk ik aan een schrijfklus en heb ik hopelijk ook sollicitaties, want ondanks dat ik me vermaak, heb ik zin om weer aan de slag te gaan.

De verhuizing

Half april was mijn verhuizing van Utrecht naar Antwerpen; eerst van mijn spullen en daarna van mezelf. Mijn moeder en zusje kwamen helpen met spullen inpakken in bubbelfolie. Superfijn, want zij hebben daar inzicht in en hebben aan een half woord genoeg. Ondertussen probeerde ik met plakband klungelig hun inpakwerk vast te plakken. Twee dagen later laadden mijn oom en overbuurman mijn inboedel in een bus en aanhanger. Binnen een uur waren we on the road naar Antwerpen. Het uitladen duurde iets langer, maar ging veel sneller dan ik had verwacht.

‘s Avonds was ik weer in Utrecht, omdat ik op zondag nog moest schoonmaken. Mijn plannen die avond gingen niet door. Normaal gesproken was dat het moment om op de vloer van mijn lege appartement te liggen en te huilen. In plaats daarvan appte ik een vriendin in de flat om samen friet te halen en bij haar op de bank te hangen.

Overdracht van mijn huis

Vijf jaar en drie dagen – but who’s counting? – nadat ik voor het eerst in mijn huis bleef slapen, was de overdracht van (nu niet meer) mijn huis. Het werd een oer-Hollands afscheid, de koper had gekozen voor een notaris in het pittoreske vissersdorp Bunschoten-Spakenburg. Op maandagochtend is bijna alles daar dicht, maar zelfs dan is het gezellig om door de haven te wandelen. Mijn vriend had speciaal vrij genomen om chauffeur te spelen. Het leek me nogal triest als ik na de formaliteiten met mijn toilettas en dekbed met de Flixbus zou emigreren. We wandelden bij de oude haven, lunchten bij Buute Bolletjie en haalden een ijsje bij Mink’s ijssalon de spatel. Nu klinkt de dag alleen gezellig, maar zoals ik had verwacht, heb ik een traantje gelaten tijdens de overdracht van mijn huis. Gelukkig pas onderweg naar buiten, want het lijkt me vervelend voor een koper als de verkoper begint te huilen.

Afscheid nemen is niet mijn favoriete activiteit, maar gelukkig wist ik dat er iets leuks op me wacht. Er kon snel weer een lachje vanaf. Nog een beetje als een boer met kiespijn.

Dit deed ik naast inpakken

  • Uitpakken.
  • Veel spullen naar de kringloop brengen.
  • Ik vulde het formulier voor nieuwkomers in België in. Eind mei mag ik me melden bij het vreemdelingenloket.
  • Mijn moeder en zusje kwamen langs in Antwerpen. Ik was tenslotte al een dag geëmigreerd. Ik stippelde een half mislukte route door de stad uit, we bewonderden het uitzicht vanaf het MAS en aten lasagne bij Livelli.
  • Tijdens de verhuizing gebeurde er een ongelukje met mijn paar weken oude telefoon. Een geluk bij een ongeluk: de schade wordt gedekt door mijn inboedelverzekering, waar mijn laatste dagen al waren ingegaan in verband met mijn emigratie. Heeft dat oververzekeren waar Nederlanders bekend om staan toch een klein beetje zin.
  • Ik ging naar een feestje bij Plein Publiek, een toffe locatie in Antwerpen, zeker met mooi weer.
  • Samen met Marlous werkte ik een dag aan Gids voor het Zuiden en een artikel waar we voor gevraagd zijn, we spraken daarnaast af voor de gezelligheid en hadden zelfs een ‘dubbeldate’ met onze mannen erbij.
  • Ik probeerde het huishouden een beetje onder controle te houden. Nu ik tijdelijk geen werk heb, voelt dat als het minste dat ik kan (moet?) doen.

Paasweekend

Tijdens het paasweekend zijn niet alleen de werklozen vrij, maar ook de meeste kantoormensen. Dat is extra gezellig als je de hele week in je eentje vrij bent. Op eerste paasdag maakte ik samen met mijn vriend een bloesemwandeling door Borgloon. Mocht je ooit een dagje of weekendje weg willen, de omgeving is mooi. In de paar weekenden waarin de bloesem in bloei staat, heeft het nog wat extra charme.

Op tweede paasdag raakte ik verzeild op een plantenmarkt in een binnentuin (Hortus Conclusus) naast een kerk. Ik hield me in en kocht alleen een basilicumboompje.

Hoe is het in Antwerpen?

Het voelde eigenlijk meteen heel normaal om in Antwerpen te wonen. Ik bracht er natuurlijk al bijna acht maanden regelmatig weekenden door en heb het appartement zelfs mee uitgezocht en ingericht. Ik heb wel het gevoel dat ik nog een beetje ‘buiten de maatschappij sta’. Ik heb een beetje een vakantiegevoel aangezien ik geen werk heb, maar hopelijk komt daar over niet al te lange tijd verandering in.

Deze artikelen schreef ik deze maand

Naast verhuizen had ik tijd om sentimenteel te doen. Dat was te merken aan de artikelen die hier verschenen:

Ondertussen op Gids voor het Zuiden

Hoe was jouw april?