
Als ik door mijn agenda blader, voelt het onrealistisch dat ik begin april nog in Utrecht woonde. Nu woon ik sinds twee weken in België – lees verder om te ontdekken hoe het bevalt.
Hoe bevalt het leven zonder werk?
Laten we beginnen bij het begin: eind vorige maand had ik mijn laatste werkdag. Ik had van tevoren niet verwacht dat ik zou kunnen genieten van zonder werk thuis zijn, maar de eerste weken vermaakte ik me verrassend goed. Het scheelt waarschijnlijk dat ik eerst een maand vakantie had en nog een salaris tegoed had. Verder had ik genoeg te regelen voor en na mijn verhuizing, de tijd vloog voorbij. De grootste drukte zal vanaf nu voorbij zijn. Binnenkort ga ik op stedentrip naar Berlijn. Daarna werk ik aan een schrijfklus en heb ik hopelijk ook sollicitaties, want ondanks dat ik me vermaak, heb ik zin om weer aan de slag te gaan.
De verhuizing
Half april was mijn verhuizing van Utrecht naar Antwerpen; eerst van mijn spullen en daarna van mezelf. Mijn moeder en zusje kwamen helpen met spullen inpakken in bubbelfolie. Superfijn, want zij hebben daar inzicht in en hebben aan een half woord genoeg. Ondertussen probeerde ik met plakband klungelig hun inpakwerk vast te plakken. Twee dagen later laadden mijn oom en overbuurman mijn inboedel in een bus en aanhanger. Binnen een uur waren we on the road naar Antwerpen. Het uitladen duurde iets langer, maar ging veel sneller dan ik had verwacht.
’s Avonds was ik weer in Utrecht, omdat ik op zondag nog moest schoonmaken. Mijn plannen die avond gingen niet door. Normaal gesproken was dat het moment om op de vloer van mijn lege appartement te liggen en te huilen. In plaats daarvan appte ik een vriendin in de flat om samen friet te halen en bij haar op de bank te hangen.
Overdracht van mijn huis
Vijf jaar en drie dagen – but who’s counting? – nadat ik voor het eerst in mijn huis bleef slapen, was de overdracht van (nu niet meer) mijn huis. Het werd een oer-Hollands afscheid, de koper had gekozen voor een notaris in het pittoreske vissersdorp Bunschoten-Spakenburg. Op maandagochtend is bijna alles daar dicht, maar zelfs dan is het gezellig om door de haven te wandelen. Mijn vriend had speciaal vrij genomen om chauffeur te spelen. Het leek me nogal triest als ik na de formaliteiten met mijn toilettas en dekbed met de Flixbus zou emigreren. We wandelden bij de oude haven, lunchten bij Buute Bolletjie en haalden een ijsje bij Mink’s ijssalon de spatel. Nu klinkt de dag alleen gezellig, maar zoals ik had verwacht, heb ik een traantje gelaten tijdens de overdracht van mijn huis. Gelukkig pas onderweg naar buiten, want het lijkt me vervelend voor een koper als de verkoper begint te huilen.
Afscheid nemen is niet mijn favoriete activiteit, maar gelukkig wist ik dat er iets leuks op me wacht. Er kon snel weer een lachje vanaf. Nog een beetje als een boer met kiespijn.
Dit deed ik naast inpakken
- Uitpakken.
- Veel spullen naar de kringloop brengen.
- Ik vulde het formulier voor nieuwkomers in België in. Eind mei mag ik me melden bij het vreemdelingenloket.
- Mijn moeder en zusje kwamen langs in Antwerpen. Ik was tenslotte al een dag geëmigreerd. Ik stippelde een half mislukte route door de stad uit, we bewonderden het uitzicht vanaf het MAS en aten lasagne bij Livelli.
- Tijdens de verhuizing gebeurde er een ongelukje met mijn paar weken oude telefoon. Een geluk bij een ongeluk: de schade wordt gedekt door mijn inboedelverzekering, waar mijn laatste dagen al waren ingegaan in verband met mijn emigratie. Heeft dat oververzekeren waar Nederlanders bekend om staan toch een klein beetje zin.
- Ik ging naar een feestje bij Plein Publiek, een toffe locatie in Antwerpen, zeker met mooi weer.
- Samen met Marlous werkte ik een dag aan Gids voor het Zuiden en een artikel waar we voor gevraagd zijn, we spraken daarnaast af voor de gezelligheid en hadden zelfs een ‘dubbeldate’ met onze mannen erbij.
- Ik probeerde het huishouden een beetje onder controle te houden. Nu ik tijdelijk geen werk heb, voelt dat als het minste dat ik kan (moet?) doen.
Paasweekend
Tijdens het paasweekend zijn niet alleen de werklozen vrij, maar ook de meeste kantoormensen. Dat is extra gezellig als je de hele week in je eentje vrij bent. Op eerste paasdag maakte ik samen met mijn vriend een bloesemwandeling door Borgloon. Mocht je ooit een dagje of weekendje weg willen, de omgeving is mooi. In de paar weekenden waarin de bloesem in bloei staat, heeft het nog wat extra charme.
Op tweede paasdag raakte ik verzeild op een plantenmarkt in een binnentuin (Hortus Conclusus) naast een kerk. Ik hield me in en kocht alleen een basilicumboompje.
Hoe is het in Antwerpen?
Het voelde eigenlijk meteen heel normaal om in Antwerpen te wonen. Ik bracht er natuurlijk al bijna acht maanden regelmatig weekenden door en heb het appartement zelfs mee uitgezocht en ingericht. Ik heb wel het gevoel dat ik nog een beetje ‘buiten de maatschappij sta’. Ik heb een beetje een vakantiegevoel aangezien ik geen werk heb, maar hopelijk komt daar over niet al te lange tijd verandering in.
Deze artikelen schreef ik deze maand
Naast verhuizen had ik tijd om sentimenteel te doen. Dat was te merken aan de artikelen die hier verschenen:
- Maart | Mijn laatste volle maand in Nederland
- Boeken om wel/niet te lezen
- Gebrek aan oerinstinct
- Over deuren waarvan ik ooit hoopte dat ze zouden openen
- Zoals het was
- Zo maak je je huis klaar voor Funda en bezichtigingen
- Een ochtend in Bunschoten-Spakenburg
- 5x ijs eten in Lyon
Ondertussen op Gids voor het Zuiden
- Een week voor de verhuizing
- De ruïne van het kasteel van Herbeumont
- Hotspots Antwerpen: 8x lunchen in de Theaterbuurt
- Een dag na de verhuizing
- De ruïne van het kasteel van Herbeumont
- Wie ben ik en wat kom ik hier doen?
Kan me voorstellen dat het best even emotioneel is als je oude huis definitief niet meer van jou is. Extra fijn dat je je nu al zo thuis voelt in Antwerpen!
Het was heel gek en een beetje emotioneel, zoals ik verwacht had. Maar gelukkig voelde het daarna al snel goed.
Ja wow, deze maand is voor jou echt voorbij gevlogen. Ik kan niet wachten totdat we weer op een fietstochtje van elkaar af wonen!!
Nog even geduld. Voor jou zal de tijd uiteindelijk ook voorbij vliegen denk ik!
Ik kan mij heel goed voorstellen dat het moeilijk is om afscheid te nemen van je huisje. Gelukkig vind je het heel fijn in Antwerpen, ik hoop dat je snel een leuke baan vindt!
Ik hoop het ook! Ik heb amper meer gedacht aan mijn oude huis, dus dat is vast een goed teken.
Ah, spannend hoor, zo’n verhuizing en kan me goed voorstellen dat het afscheid nemen van je oude huis ook wel even moeilijk was! Op naar mooie nieuwe herinneringen in Antwerpen! Mijn maand vloog voorbij en was na een roerig maart gelukkig wat rustiger :)
Fijn dat het een iets rustigere maand was. Na vorige maand kon je dat nu waarschijnlijk goed gebruiken. Na het afscheid voelde ik me snel goed in Antwerpen, dus dat is een goed teken.
Awww, je hebt er ook best lang gewoond. Geen wonder dat afscheid je moeilijk viel. En natuurlijk moest je ook nog eens afscheid nemen van de mooie stad die erbij hoort. Wel een prachtig plekje om de overdracht te doen. Fijn dat je vriend erbij was. Heb één keer gehad dat ik in mijn eentje emotioneel, huilend vanaf de stad naar huis moest MET DE BUS en dat is toch niet helemaal ideaal. Ik ben zo benieuwd wat je nieuwe carrièrepad gaat worden!
Aaah, dat is inderdaad niet leuk. En natuurlijk heb je op zo’n moment geen grote zonnenbril om stiekem achter te huilen. Ik was blij dat mijn vriend mee kon in dat geval. Maakte wakker worden in een leeg huis ook veel minder vervelend.
Wat een spannende maand heb je achter de rug! Toch heel wat veranderingen in een maand tijd! Wat fijn dat Antwerpen al een beetje vertrouwd voelt. En ook heel fijn, denk ik, dat je nu van alle inpak- en verhuisstress verlost bent. Hopelijk komt dé leuke baan er snel :)
En niet meer zo vaak heen en weer rijden, dat vind ik echt een voordeel. Bij jou zal de verhuizing ook niet lang meer duren, na al je harde werk!
Leuk om te lezen! Snap heel goed dat het moeilijk is om afscheid te nemen van je huis. Een half jaar geleden verhuisde ik vanuit mijn ouderlijk huis (waar ik ook drie jaar op kamers had gewoond) naar het huis waar ik met mijn vriend ben gaan wonen. Heel gek om na een lange tijd je ’thuis’ achter te moeten laten. Gelukkig bevalt Antwerpen wel! Kan haast niet anders, want het is een leuke stad :)
Liefs,
Marloes
Het is denk altijd gek om een vertrouwde plek achter je te laten. Het is wel fijn als je weet dat er iets anders leuks op je wacht, zoals samenwonen bij ons allebei. Hoe is het samenwonen bij jullie nu? :-)
Heel leuk! Toen ik nog in Rotterdam woonde, woonde mijn vriend eigenlijk al een jaar praktisch bij mij. Zo hebben we eigenlijk al ‘geoefend’ met samenwonen, voor we echt gingen samenwonen, haha. Mis nog wel een sociaal leven hier. Bijna al mijn vrienden wonen in Rotterdam en mijn werk is nog in Rotterdam. Ben wel van plan lid te worden van een hardloopvereniging, zodat ik wat mensen leer kennen. Herken jij dat ‘vriendenprobleem’?
Wat lekker dat jullie zo in het samenwonen gegroeid zijn door al praktisch samen te wonen voor die tijd. Ik herken dat vriendenprobleem zeker. Al mijn vrienden wonen in Nederland. Veel rondom Utrecht, maar ook tot Zaandam en Enkhuizen. Te ver dus om ’s avonds even te gaan eten. Tot nu toe ben ik in Antwerpen bij een boekenclub gegaan en ik hoop binnen een jaar meer te hebben ondernomen om een poging te doen tot sociale kring opbouwen. Ik denk wel dat dat echt een tijdje duurt. Lid worden van een hardloopvereniging klinkt als een goed idee. Werken in eigen stad helpt denk ook, maar jij hebt natuurlijk nog je baan. Misschien kun je als vrijwilliger iets gaan doen in je nieuwe woonplaats of meedoen met workshops of een cursus. Ik ben de agenda in Antwerpen al goed in de gaten aan het houden. Het zal gewoon tijd kosten om iets op te bouwen… misschien kun je online leuke contacten in de buurt opdoen? :-)
Kan me voorstellen dat je toch een traantje moest laten, het is ook niet niks om afscheid te nemen van iets wat zo lang van jou was. Gelukkig alleen maar voor een mooie toekomst :) Leuke foto van jou tussen de bloesem!
Dankjewel voor je lieve bericht. Soms is het nodig om afscheid te nemen om verder te gaan.
Goh.. ik herkende die plek van de foto, maar kon echt niet meer op de naam van dat mooie dorpje komen. Fijn dat je het er bij had gezet :). Ik kan me in ieder geval voorstellen dat je even moest slikken toen je huisje definitief niet meer je huisje was. Maar je gaat een mooie tijd in Antwerpen tegemoet. En Antwerpen is een leuke stad! Succes!
Dankjewel! Het voelde al heel snel of ik nooit ergens anders heb gewoond. Gek hoe dat soort dingen gaan. Mijn vorige huis is nog maar een herinnering. Komt vast inderdaad ook door alle mooie dingen die hier op me wachten.
Ik geloof best dat dat afscheid van je oude woonst emotioneel was. En oké, je bent zo van Antwerpen in Utrecht – ik heb het ook weleens gedaan met de Flixbus –, maar het is toch niet hetzelfde. In ieder geval: welkom in mijn stad! 😃
Dankjewel! Ik heb het echt naar mijn zin in Antwerpen. Het is zeker goed te doen om naar Utrecht te gaan. Met de Flixbus is het heel chill en ook niet te duur.