Een kwaaltje dat vanzelf begint, gaat vanzelf over. Dat maak ik mezelf in ieder geval dapper wijs, terwijl dokter Google me alle doemscenario’s laat zien.
Trekjes van een hypochonder
Tandpasta in mijn oog? Brandt als een malle en waarschijnlijk word ik langzaam blind. Pijn aan mijn teennagel? Ik denk dat de dokter hem eraf moet halen. Mijn teen bedoel ik.
Naar de dokter gaan, dat doe ik niet zo snel. Waarschijnlijk mede doordat het gros van mijn kwaaltjes snel over is. Ik ben verrassend genoeg niet blind geworden na het tandpastadebacle. Daarnaast weet ik dat ik lichte trekjes van een hypochonder kan hebben. Die vlaag van misselijkheid, is dat niet gewoon doordat een collega gisteren over haar partner met buikgriep vertelde? Mijn rationele kant verdringt de doemscenario’s. De kans is groot dat ik niks heb. Als de dokter dat in mijn dossier noteert, neemt ze me niet meer serieus als ik ooit echt iets ernstigs heb.
Voetbalblessure zonder te voetballen
Vorig jaar kreeg ik last van mijn lies. Het begon met pijnlijke steken. Links afslaan ging alleen als ik mijn lichaam in drie kleine stapjes naar links draaide. Het zag er ook belachelijk uit dat ik al in elkaar kromp van de pijn in als ik naar een zak chips reikte. Mijn motto ‘als het vanzelf begint, gaat het vanzelf over’ klopte. De steken waren na een maand over. Die sluimerende liespijn die af en toe naar andere kanten uitstraalt? Ach, dat beïnvloedt mijn leven niet echt. Zolang ik maar niet te grote stappen zet, niet naar voren leun als ik zit en mijn benen zoveel mogelijk bij elkaar hou.
Volgens mijn favoriete dokter Google wijzen de symptomen op een typische voetbal- of andere sportblessure. Eén ding weet ik zeker: het komt niet door sporten. Eerder door te veel zitten. Ik zou meer moeten bewegen, maar daar heb ik blijkbaar te weinig discipline voor. Wat kan de dokter eraan doen dat ik een luie thuiswerker ben?
In de knoop
Laatst besloot ik om mijn liespijn toch eens voor te leggen aan de dokter. Haar visie blijkt tegenover mijne te staan: ‘Als je er al zo lang last van hebt, gaat het waarschijnlijk niet vanzelf over.’ Ik kan nu een echo versturen naar mijn vrienden. Niet van een baby, wel van een peesontsteking met twee spierverkalkingen.
Inmiddels ben ik bij de kinesist geweest (NL: fysiotherapeut). Het verdict: van mijn onderbuik tot iets boven mijn linkerknie zitten mijn spieren vol triggerpoints. Zelfs mijn rechterkant zit op sommige plekken in de knoop. Mijn lichaam probeert mijn echte kwaal waarschijnlijk te compenseren, al een jaar lang, waardoor ik andere spieren te hard aan het werk heb gezet. Met een paar sessies (volgende week staat dry needling op de planning) en rekoefeningen zou ik er als het goed is vrij snel vanaf kunnen zijn.
En voor mij eigenlijk de grootste opluchting: de dokter hoeft niet in mijn dossier te noteren dat ik een hypochonder ben.
Foto: Tamba Budiarsana from Pexels
Haha heel herkenbaar! Stel je toch maar voor dat de dokter je als kleinzerig zou kunnen aanzien, dit is sowieso een pijntje van niets en anderen hebben het véél erger.
Ik hoop dat de kiné helpt! Ik ga sinds kort ook terug, na een whiplash van 7 jaar geleden die ik genegeerd had. Dikke fun!!
7 jaar geleden! Jij bent nog erger dan ik. Hopelijk helpt het. Mijn eerste afspraak was echt pijnlijk, maar tegelijkertijd zo goed. Sowieso dat anderen veel erger hebben dan ik, maar ik heb nu eigenlijk zin om iedere spier waar ik ooit pijn aan heb (gehad) onder handen te laten nemen door de kine.
Ooh dat klinkt vervelend :( Goed dat je toch naar de dokter bent gegaan!
Mijn eerste afspraak bij de kinesist luchtte al erg op. Ze begreep ook waarom ik er zo lang mee ben blijven lopen. Veel dingen kan ik nog gewoon pijnvrij, gelukkig!
Haha, ja soms moet je toch eens naar de dokter gaan. Ik heb zo ooit eens een half jaar met een ontstoken knie rondgelopen en toen heeft de dokter ne keer heel kordaat gezegd ‘probeer eens een paar dagen zo veel mogelijk te rusten’. Uiteraard was het dan ineens wel over 😅. Goed dat je nu weet wat er aan de hand is wel!
Soms heb je zo’n dwingend advies ook gewoon nodig van iemand anders. Gelukkig was je er daarna vanaf. Van mijn klachten ben ik waarschijnlijk ook snel af. Dat bewijst maar weer dat we niet zo streng voor onszelf hoeven te zijn. Maanden sukkelen, terwijl een specialist misschien snel kan helpen.
Hopelijk ben je nu snel van de pijn af! De laatste keer dat ik contact opnam met de huisarts (ik liep al anderhalve dag rond met een rood oog…) raadde de assistent me via de telefoon aan om een zalfje te halen bij de apotheek. Dit was trouwens op de piek van de vorige coronagolf. Ik: “Eh, nou, ik zou toch graag hebben dat er even een dokter naar kijkt, voordat ik iets in mijn oog ga smeren…” Zij: “Oké, in dat geval, maak maar een paar foto’s en mail die naar ons.” Bleek het toch iets te zijn waarbij een zalfje niet had geholpen. Aan de ene kant ben ik daar blij om (dat ik me niet liet afschepen en nu van die roodheid verlost ben) maar aan de andere kant merk ik dat de drempel om naar de huisarts te gaan – in coronatijd – daardoor nóg hoger is geworden dan ‘ie al was voor mij. :/ Terwijl het soms gewoon écht nodig is, inderdaad.
Goed dat je naar je lichaam hebt geluisterd en op je strepen bent gaan staan. Een foto sturen vind ik ook een goede optie voor zichtbare klachten, misschien doen ze dat nu vaker. Ik snap de drempel wel. 2 woonplaatsen geleden had ik een huisarts waar de assistent echt een soort screening deed. Hoelang heb je het al? Heb je dit al geprobeerd? Heb je dat al gedaan? Voelde een beetje alsof je niet zomaar een afspraak kreeg. Hopelijk heeft de situatie met je oog toch laten zien dat je echt op je eigen beoordeling mag vertrouwen.
O ja, zeker herkenbaar! Toch fijn dat er toch een oorzaak uitkwam. Hopelijk ook snel een oplossing!
Als het goed is, zou ik er best snel vanaf zijn. Wist ik dat maar een jaar eerder, haha. Hoe dan ook, ik ben er blij mee.
Ik loop ook met een peesontsteking rond, in mijn vinger. Al maanden, want wie gaat er nu naar de dokter omdat haar vinger een beetje pijn doet. Hopelijk loop je snel weer fit rond!
Klinkt ook pijnlijk! Door de kinesist merk ik al veel verbeterimg. Hopelijk kan ik dat onthouden als wijze les voor de volgende keer. Misschien kan je de dokter(sassistent) bellen voor advies? Dat is toch al wat laagdrempeliger.
Ai, dat klinkt wel echt vervelend en naar! Goed dat je toch je gedachte dat je een hypochonder zou zijn aan de kant hebt gezet en ernaar hebt laten kijken. Hopelijk gaat het snel wat beter!
Ik herken trouwens wel heel erg het klachten opzoeken via Mr. Google. Heb ik ook een handje van! Toen ik vorig jaar door antibiotica prikkelbare darmen had (bleek later!), had ik in mijn hoofd gehaald dat mijn spiraaltje vast was verschoven en ergens door mijn buik zwom. Geloof dat ik meer last had van die creepy gedachte dan van mijn buik zelf, haha. Bleek gelukkig dus alleen een prikkelbare darm te zijn.
Je gedachten kunnen dan veel invloed hebben hè? Gelukkig zwom je spiraaltje niet door je buik, maar antibiotica kan inderdaad vervelende bijwerkingen geven.
Hopelijk helpt de kinesist en ben je er snel vanaf! En ja, heel herkenbaar. Ik denk ook snel aan het ergste en ik wéét dat het dat dan wel niet zal zijn, maar toch maak ik mezelf gek. Ik wacht dan ook wel minstens een maand voor ik naar de dokter ga, zodat het inderdaad niet vanzelf overgaat en ik toch al iets minder op een hypochonder lijk haha.
Toch een rationele hypochonder dus. Na 2 sessies bij de kine ben ik al veel soepeler. Waardoor ik me extra dom voel dat ik dit niet eerder heb ‘opgelost’, haha.
Ik herken dit ook en deel best ook wel je leuze: als het vanzelf begint, zal het ook wel vanzelf passeren. Maar klinkt toch behoorlijk pijnlijk, als je er al zo lang mee zit! Goed dat je dan uiteindelijk toch geweest bent.
Ik had de laatste tijd echt pijn aan mijn bekken, echt veel pijn eigenlijk. Maarja, hoort bij de zwangerschap, vind ik dan. Mijn man stuurde me toch naar de osteopaat gezien ik er soms bijliep als een kreupele. En wat blijkt? Mijn bekken stond scheef, heeft hij even recht gezet en ik ben van de meeste pijn verlost. Op 1 sessie. Was toch ook wel een eye-opener.
Dat klinkt pijnlijk! Wat goed dat de osteopaat dat binnen 1 sessie kon oplossen. Hopelijk blijf je nu de rest van je zwangerschap iets soepeler. Bij mij is er ook al veel verbetering. Extra suf dus dat ik zo lang gewacht heb. Misschien zijn het wijze lessen voor ons voor een volgende keer.
Dat klinkt pijnlijk! Wat goed dat de osteopaat dat binnen 1 sessie kon oplossen. Hopelijk blijf je nu de rest van je zwangerschap iets soepeler. Bij mij is er ook al veel verbetering. Extra suf dus dat ik zo lang gewacht heb. Misschien zijn het wijze lessen voor ons voor een volgende keer.
Hier had je dus best eerder mee naar een dokter kunnen gaan, die trigger point zijn erg pijnlijk. Maar ja hoe weet je dat iets niet vanzelf over gaat? Lastige situatie en ik ben dan ook blij dat je vooruitgang boekt.
Het is inderdaad moeilijk te beoordelen als leek. Ik had wel eens gehoord van triggerpoints, maar geen idee dat het dat zou kunnen zijn. Gelukkig werken mijn behandelingen tot nu toe heel goed.
Ik heb ook schrik om als hypochonder bekeken te worden… De laatste jaren heb ik dikwijls van die kwaaltjes. Nu is het weer kniepijn die ik nog aan het negeren ben :p
O en dry needling… Keiiiiiivies gevoel he, maar achteraf zo’n opluchting. Ik heb nogal ervaring met triggerpoints ivm overbelaste spieren op mijn bil :-D
Dat noemen ze oud worden zeker?
Stilstand is achteruitgang als je ouder wordt, blijkbaar :’) Ik vond dry needling nog meevallen. De ‘massage’ was bij mij veel pijnlijker. Ik had ook een triggerpoint boven mijn bil en dat vond ik veruit de vervelendste met dry needling. Dus ik kan me inbeelden dat je behandeling geen pretje was. Hopelijk zijn je spieren nu weer een beetje soepeler.