Met de eindeloze opties die we hebben, is het makkelijk om steeds naar een nieuw doel te streven. Of zelfs om altijd meer en beter te willen. Je leeft van veterdiploma en vakkenpakket kiezen toe naar je diploma, afstuderen en een eerste baan. Maar als je eenmaal dat diploma of die felbegeerde baan hebt, lijkt er meteen een nieuw doel aan de horizon te verschijnen. Soms zou je bijna vergeten dat wat je nu hebt, iets is waar je ooit alleen van kon dromen.
Best gek om bij stil te staan: de kans is groot dat de doelen die je nu nastreeft ook ooit afgeschreven worden. Het appartement waar je nu van droomt, verandert over een paar jaar misschien in een droom over een huis met een tuin. Je dacht dat je je droombaan in de wacht had gesleept. En dat was ook zo, maar een paar jaar later ben je toch toe aan een nieuwe carrièrestap of misschien begin je zelfs aan een opleiding in een compleet andere richting. We veranderen voortdurend en onze doelen en wensen veranderen mee. Eigenlijk is dat alleen maar mooi. Gelukkig zijn veel keuzes niet zo definitief als ze lijken.
Marlous schreef laatst een mooi artikel over stilstaan bij de deuren die je al geopend hebt. In haar artikel riep ze op om stil te staan bij de deuren die je al geopend hebt. Het lijkt me mooi om dat voor mezelf eens op een rijtje te zetten.
De deuren die ik heb geopend
- Van jongs af aan wist ik wat ik wilde: schrijven. Het liefst voor een tijdschrift. Ik vind het heel bijzonder dat dat gelukt is. Ruim 9 jaar heb ik voor tijdschriften gewerkt, eerst freelance, daarna in loondienst. Tot ik mijn baan opzegde voor de liefde.
- In mijn vrije tijd beleef ik ook nog steeds plezier aan schrijven; hier en op Gids voor het Zuiden.
- Mijn rijbewijs. Autorijden geeft veel vrijheid, zeker omdat ik regelmatig heen en weer reis(de) tussen Nederland een België. Ik moet bekennen dat deze deur wel eens wat mankementen vertoont. Ik haalde mijn rijbewijs na vier keer afrijden en als ik niet regelmatig in de auto stap, merk ik dat ik het opeens weer een beetje spannend vind, net als toen ik mijn rijbewijs net had.
- Ik heb nog een paar dagen een fijn appartement in Utrecht. Dat wordt opgevolgd door een minstens zo fijne (en twee keer zo grote) plek in Antwerpen.
- Ik heb al verschillende reizen gemaakt, dichtbij en ver weg. De foto van de deur bovenaan dit artikel is bijvoorbeeld gemaakt in Edinburgh, waar ik een weekend met drie vriendinnen doorbracht.
- Ik heb fijne mensen om me heen: mijn familie en vrienden. Ik zie niet iedereen even vaak, maar ik weet dat we op elkaar kunnen rekenen wanneer het nodig is.
- Niet het minst: mijn relatie. We delen binnenkort zelfs een voordeur.
- Bijna zou ik mijn diploma’s vergeten. Natuurlijk was ik blij toen ik afstudeerde, maar ik merk dat na een paar jaar werken bijna niemand meer naar je opleiding vraagt.
De deuren die ik graag zou willen openen
Mijn leven zal er na mijn verhuizing vanaf half april anders uitzien. Ik weet nog niet precies hoe. Sommige deuren heb ik gesloten, maar ik hou het maar bij het cliché: waar een deur dichtgaat, gaat een deur open. Een aantal deuren zijn al geopend, maar ik verwacht er nog een aantal in het verschiet te hebben. Ik hoop dat ik over een tijdje mijn draai heb gevonden in Antwerpen en dat ik een toffe nieuwe baan heb, waarin ik mezelf kan ontwikkelen en mijn liefde voor schrijven kwijt kan.
Wat wilde jij graag en heb je bereikt?
Welke mijlpalen heb jij bereikt en naar welke ben je onderweg? Ik ben benieuwd.
Wat een prachtig artikel en heel mooi om hierbij stil te staan! Soms heb je, als je eens goed terugkijkt, eigenlijk al heel wat bereikt waar je ooit alleen maar van kon dromen. Heel bijzonder ook dat je al zo lang van je passie je werk hebt gemaakt. Hopelijk komt er ook in België een mooie baan op je pad waarin je je volledig op het schrijven kunt storten!
Dankjewel! Ik vertrouw er maar op dat dat gaat gebeuren. Het is zeker mooi om hier soms bij stil te staan.
Ik kijk soms ook op deze manier naar de dingen die ik bereikt (of gedaan) heb in mijn leven, vind het zo’n leuk perspectief! Ik heb mijn vwo-diploma cum laude gehaald, heb mijn rijbewijs en maak daar veel gebruik van, woon op kamers in een andere stad dan waar ik geboren ben, ben lid bij een studentenvereniging, schrijf nog steeds (hoewel ik daar minder mee doe dan ik misschien zou willen) en ga lekker met mijn studie op de uni. Heel veel dingen daarvan vond ik vroeger heel onwerkelijk voelen, maar blijkbaar viel dat toch mee 🙂
Wauw, dat is al een hele rits met mooie dingen die je noemt. Daar mag je trots op zijn. Goed dat je daar soms ook zo naar kijkt. Je kunt het schrijven altijd weer (meer) oppakken.
Erg mooi artikel en mooi om even bij stil te staan! Ik ben toch wel heel erg blij dat ik ben toegelaten tot de studie die ik graag wilde, en ik volgend jaar zelfs mijn examenjaar alweer doe. En mijn rijbewijs en een aantal toffe reizen ben ik ook onwijs blij mee. Recentelijk heb ik ook alleen gevlogen, wat best een stap was, maar nu droom ik al naar (steden)trips die ik alleen wil gaan maken, dus zo snel kan het inderdaad gaan.
Wat goed! Dat zijn een aantal mooie doelen en stoere stappen die je hebt gehaald/gezet. Daar kun je trots op zijn.
Ik heb nooit echt iets keihard gewild. Ik bedoel, ik heb mijn diploma gehaald, ik heb mijn rijbewijs gehaald, maar als ik erop terugkijk precies zonder er al te veel bij stil te staan. Weet je, dat zijn dingen die immers iedereen doet? Daarom is het inderdaad niet slecht om er eens bij stil te staan. Ik ga er nog wat over nadenken…
Ik herken het wel een klein beetje. Veel dingen die ik heb gedaan (of behaald) kwamen soortvan vanzelf op mijn pad. Maar misschien is het toch niet zo vanzelf als het voor ons voelt, daar wees laatst iemand mij op.