Vorig jaar las ik 37 boeken, zeven meer dan de dertig boeken die ik mezelf als doel stelde voor mijn reading challenge op Goodreads. Toch raakte ik niet gemotiveerd om mijn doel voor 2018 hoger in te stellen. Dat is maar goed ook, want dit jaar las ik ‘maar’ 24 boeken.

Nog steeds een indrukwekkend aantal als je het mij vraagt. Ik hou van random statistieken en lijstjes en daarom vind ik het interessant om de boeken die ik lees vast te leggen op Goodreads. Ik lees voor mijn plezier, de aantallen zijn bijzaak. Je kunt me toevoegen op Goodreads, ik vind het leuk om boekeninspiratie op te doen bij anderen. Voor 2019 stel ik mijn challenge weer in op dertig boeken, we zullen zien hoe ver ik kom. Eerst nog even terug naar de laatste boeken die ik dit jaar las:

Pinnen in Mongolië – en andere oplosbare reisongemakken – Liesbeth Rasker

Pinnen in Mongolië en andere oplosbare reisongemakken is je hoop in bange reisdagen en laat zien dat reizen voor iedereen is. Het gaat dan niet over een reis waarbij alles van tevoren geboekt is, maar één waarbij ruimte is voor onbekende plannen. Daarvoor hoef je niet meteen vijf maanden naar de rimboe; drie weken in Europa kan ook al heel avontuurlijk zijn. Het gaat vooral om de mindset: zolang je nu nog niet weet waar je volgende week zal slapen ligt de wereld aan je voeten. Als je die klamboe en afritsbroek maar thuis laat.

Dit boek bevestigt weer eens dat ik geen reiziger ben, maar een vakantieganger (and I’m fine with it). Hoewel ik het afgezien van het plannen niet zo slecht doe volgens mij. Het boek is leuk geschreven en een goed cadeau voor iemand die op reis wil of gaat.
☆☆☆☆

Stromboli – Saskia Noort

Na een nachtelijke uitbarsting is het genoeg: Sara besluit Karel te verlaten. Klein dingetje: veel lezers genieten wekelijks van hun column in de krant, waarin ze verslag doen van hun gezinsleven. Al snel komt Sara alleen te staan. Om haar leven op de rails te krijgen boekt ze een retraite op het vulkaaneiland Stromboli. Onder leiding van een maffe goeroe geeft ze zich met een bont gezelschap lotgenoten over aan rollenspellen en oefeningen die steeds een stap verder gaan. Wat een nieuwe start had moeten worden, mondt uit in een afdaling naar regionen van haar verleden die ze het liefst verborgen had gehouden.

Niet het beste boek van Saskia Noort. Het enige voordeel is dat het boek makkelijk leest en daar scoor je bij mij punten mee: niet nadenken en de vaart erin.
☆☆☆

Grote kleine leugens – Liane Moriarty

Op de pittoreske basisschool Pirriwee Public eindigt het jaarlijkse ouderfeest in een chaos. Met gillende sirenes. Schreeuwende mensen. Een verbijsterde schooldirecteur. En een van de ouders: dood. Is er sprake van moord, een tragisch ongeluk of van een ontspoorde ruzie? Wat de ouders van Pirriwee Public leren, is dat de kleinste leugens het allergevaarlijkst kunnen zijn.

Een verhaal met een lange aanloop, maar met een sterke ontknoping. Dat zeg ik niet snel over een ontknoping. Ik heb gehoord dat de serie ook heel goed is. Hij ligt al een tijdje op me te wachten, tijd om er eindelijk eens aan te beginnen.
☆☆☆☆

Alles rustig – Nick Klaessens

Journalist Nick Klaessens voelt zich al negen jaar een vreemdeling in de dorpse smeltkroes van Amsterdam-Noord, totdat een oude liefde op zijn pad komt: voetbal. Hij komt in een multicultureel team en Nick is de enige die niet in Amsterdam is geboren. Nick leert zijn teamgenoten en Noord, maar vooral zichzelf beter kennen.

Ik heb Nick ooit twee seconden ontmoet op Amsterdam Centraal. Sowieso dat hij dat niet meer weet, maar toch is het goed nieuws: zonder die ontmoeting had ik nooit een boek met de ondertitel ‘een voetbalroman’ uit de kast gepakt. Ik ben blij dat ik dat wél heb gedaan. Heerlijke schrijfstijl. Ik heb een paar keer hardop gelachen tijdens het lezen en dat gebeurt niet vaak. De voetbalscènes waren minder mijn ding, maar ik kijk niet eens naar het Nederlands elftal – ook niet naar mijn voetballende vriend. De vijfde ster kan dit boek pas verdienen als ik ooit een voetballer in Amsterdam-Noord ben.
☆☆☆☆

Wat Alice vergat – Liane Moriarty

Alice (29) is dol op haar man en zwanger van hun eerste kind. Dan komt ze na een val bij op de vloer van de sportschool. Ze ligt in een scheiding, heeft drie kinderen en ze is 39 jaar. Beetje bij beetje ontrafelt ze hoe haar eigen leven gelopen is.

Wat zou ik niet meer weten als ik de laatste tien jaar aan herinneringen kwijt was? En hoe zou ik naar mijn leven kijken met mijn visie van tien jaar geleden? Het verhaal was soms een beetje langdradig, maar het boek heeft me wel aan het denken gezet.
☆☆☆½

Wat is het beste boek dat jij dit jaar hebt gelezen?

Op zoek naar meer boekentips? Hier vind je al mijn artikelen over boeken.

Foto: Jonas Jacobsson

Deze blog bevat affiliatelinks. Als je iets bestelt, krijg ik een kleine vergoeding. Zo steun je mijn website, het kost jou niets extra’s.