Van jongs af aan heb ik gezegd ik dat ik geen moeder wil worden. De meest gehoorde reactie: ‘Wacht maar, jouw tijd komt nog wel.’ In theorie zou dit mijn tijd kunnen zijn. De gemiddelde leeftijd waarop een Nederlandse vrouw moeder wordt, is 29,9 jaar. Ik ben inmiddels 30.
Bewuste keuze
Je denkt misschien: prima, wat is je probleem? Toch houdt het onderwerp me bezig. Ik ben een vrouw en dat zorgt ervoor dat ik een ‘houdbaarheidsdatum’ heb. Stel dat ik toch ontdek dat ik een kinderwens heb, dan kan ik daar beter geen tien jaar mee wachten. Ik heb het gevoel dat ik de keuze bewust wil maken en mijn vruchtbare jaren niet zomaar voorbij mag laten gaan. Kinderen krijgen (of niet) lijkt me bepalend voor je leven en ik wil niet dat ik later spijt krijg, omdat ik daar te laat bij stilstond.
Tegelijkertijd voelt het cru om er op deze manier over na te denken, want ik weet dat het veel mensen niet gegund is om een kind te krijgen. Wie weet gaan mijn eierstokken ooit rammelen en blijkt het mij ook helemaal niet gegund te zijn. Dat kan zomaar.
Kinderwens of niet?
Voor het tijdschrift Santé schreef ik een artikel over dit onderwerp. Als je benieuwd bent: het staat in de Santé die deze maand in de winkel ligt. Overigens heeft de redactie het verhaal omgedoopt tot ‘hij wil kinderen, ik niet’, wat niet hélemaal is waar het verhaal over gaat. We weten het nog niet, maar ik snap ook wel dat dar niet zo lekker verkoopt. Wie weet deel ik het verhaal later op mijn blog.
Nuances
Toen ik het artikel schreef, raadpleegde ik verschillende boeken over het onderwerp. Ik vond het belangrijk om me in te lezen. Er zijn zoveel nuances, het was onmogelijk om die allemaal in mijn artikel mee te nemen.
Gelukkig is er al veel over het onderwerp geschreven dat veel breder is dan mijn persoonlijke verhaal dat ik voor Santé schreef. Voor wie het interessant vindt, hierbij een lijstje met boeken over wel/geen kinderen krijgen.
Boeken over moederschap en twijfels
Echte vrouwen krijgen een kind – Liesbeth Smit
In Echte vrouwen krijgen een kind beschrijft niet-moeder Liesbeth Smit hoe het is om als vrouw anno nu géén kinderen te hebben. Hoe ga je om met (impliciete) verwachtingen van jezelf en je omgeving? Waarom vinden we het moederschap zo vanzelfsprekend? En hoe vul je een leven zonder kind in? Dit boek gaat niet alleen over vrouwen die geen kinderen willen, maar ook over vrouwen die om andere redenen (toch) geen moeder zijn geworden.
De twijfelmoeder – Patricia de Ryck
Patricia twijfelde of ze moeder wilde worden en startte zelfs de blog Twijfelmoeder. Daarop volgde dit boek, dat ik echt heel herkenbaar vind. Ze schrijft over de druk van buitenaf, de stille norm die heerst en de vragen die je kunt hebben. Inmiddels hebben Patricia en haar man een zoon. Voor mijn artikel sprak ik haar over de weg daarnaartoe.
Moederschap – Sheila Heti
De hoofdpersoon is eind dertig, schrijver en woont met haar vriend in Toronto. Om haar heen worden al haar vriendinnen moeder, maar wil zij dat zelf eigenlijk wel? Die vraag stelt de hoofdpersoon zich en ze stelt de vraag op allerlei plekken om het antwoord te vinden, soms een beetje zweverig. Het verhaal is erg gericht op de gedachten van de schrijfster. I get it: ik schrijf ook dolgraag over mezelf, zie mijn artikel in Santé. Er had alleen zoveel meer in dit boek kunnen zitten.
Gelukkig zonder kinderen – Lisette Schuitemaker
Kun je gelukkig zijn zonder kinderen? Of ben je dat dan juist? En hoe kom je tot die keuze? Dit boek is gebaseerd op een wereldwijd onderzoek en meer dan 70 interviews met kinderloze en kindvrije mannen en vrouwen.
Selfish, Shallow and Self-Absorbed – Meghan Daum
Zestien schrijvers vertellen over hun keuze voor een leven zonder kind. I want to want to have kids is een uitspraak die je vaker voorbij ziet komen als het over een leven zonder kinderen gaat. Ik heb hem in ieder geval al in verschillende artikelen voorbij zien komen. De uitspraak komt uit dit boek en ik vind hem heel herkenbaar.
Lees je liever iets anders dan boeken over moederschap? Bekijk mijn andere boekentips
Beeld: freestocks.org from Pexels
Herkenbaar, en logisch dat dit onderwerp je bezighoudt. Wel of geen kinderen krijgen is inderdaad behoorlijk bepalend voor het leven, en die keuze (voor zover het een keuze is) kunnen we niet zomaar even tien jaar voor ons uitschuiven.
Ik weet zeker dat ik later één of meerdere kinderen in mijn leven wil, maar ik heb (vooralsnog?) helemaal niet het idee of het gevoel dat dat per se mijn eigen biologische kinderen moeten zijn. Dat maakt de tijdsdruk en keuzestress gelukkig iets minder groot. :) Vanuit mezelf dan. De sociale druk is een ander verhaal. ;)
Ik vind ook dat er verschillende vormen zijn om kinderen in je leven te hebben. Je kunt een band opbouwen met nichtjes, neefjes of kinderen van vrienden. En wie weet voel ik me ooit wijs genoeg om pleegouder te zijn. It takes a village to raise a child. Niet minder waardevol als het niet je eigen biologische kind is :-)
Wat een goed onderwerp om eens over te schrijven. Ik zit in dezelfde boot: ben 30+ en (nog) kinderloos. Wat als ik het straks niet wil? Wat als ik het wel wil en het is te laat? Zo lastig. Ik heb een paar van deze boeken op de leeslijst gezet :)
ps. jammer dat het stuk in Santé smeuiig moest haha
Gelukkig is het artikel verder alleen wat ingekort. Ik zal de originele versie hier nog delen zodra het nummer uir de winkel is. Ik denk dat er met ons vele anderen in dit bootje zitten. Het is een lastig onderwerp. De vragen die je noemt, zijn precies de vragen die mij ook bezighouden.
Ik ben hier ook een hele tijd fel mee bezig geweest en inmiddels heb ik er vrede mee dat ik geen moedergevoelens heb en er dus ook geen kinderen zullen komen. Ik heb de meeste boeken die je hier aanhaalt gelezen, maar niet allemaal. Bedankt voor de tips trouwens. En laat je door niemand opjagen om een beslissing te maken!
Ik heb je artikelen over het onderwerp gevolgd. Ik ben heel blij om te lezen dat je nu vrede hebt met je gevoel en ik snap ook heel goed dat dat tijd kost. Ik sta er op zich (nog) heel relaxed in, maar vind het een mooi en belangrijk onderwerp om aan te snijden.
Ik ben erg benieuwd geworden naar je artikel. Dit is een onderwerp dat mij ook altijd wel heeft beziggehouden. Ik weet inmiddels dat ik wel kinderen wil, maar ben nooit iemand geweest met zo’n enorm sterke moederwens. Of althans: ik dacht dat ik “later” wel kinderen zou willen, maar kon me er toen nog niks bij voorstellen. Maar wanneer is later en hoe weet je het dan zeker?
Ik zal hem hier nog delen. De vragen die je stelt, vind ik hele goede vragen. Iedereen moet dat voor zichzelf uitzoeken, maar dat is best lastig. Voor je het weet begint de biologische klok echt te tikken. We laten ons er niet door gek maken.
Wat mooi dat je hierover schrijft en dat je er zelfs een heel persoonlijk artikel over hebt geschreven voor Santé. Ik kan me je afwegingen heel goed voorstellen. Kinderen krijgen is niet zomaar iets en is natuurlijk bepalend voor de rest van je leven. Als je daar zelf nog over twijfelt, zijn de meningen van anderen die je er ook nog vaak bij cadeau krijgt al helemaal lastig. Het lijkt me alleen al waardevol om dan in dit soort boeken over ervaringen of kennis van anderen te lezen over dit onderwerp.
Ik weet zelf al mijn hele leven dat ik graag kinderen zou willen. Niet nu, maar wel over een aantal jaar. Ik kan alleen maar hopen dat het me tegen die tijd gegund is, want dat is inderdaad ook altijd nog maar afwachten.
Hopelijk is het je je gegund! Het omgekeerde lijkt me namelijk veel lastiger: als een diepgewortelde kinderwens niet waargemaakt kan worden. Het voelt daarom soms ook cru om zo bewust over mijn kinderwens na te denken.
Ik heb altijd wel geweten dat ik ze niet wil en nu ik 32 ben, ben ik zekerder dan ooit dat ik absoluut geen kinderen wil om verschillende redenen. Gelukkig mijn vriend ook niet dus is er ook geen discussie over :)
Goed dat de keuze zo duidelijk is voor jezelf en fijn ook dat jullie er allebei hetzelfde over denken!
Ik vind het niet cru dat je nu zo over je al dan niet bestaande kinderwens nadenkt! Het is niet zomaar een onderwerp. Het enige lastige hierin vind ik dat je nooit écht weet wat het leven je brengt. Ik hoop dat je er snel achterkomt. Kan me namelijk ook heel goed voorstellen dat het zeker weten dat je geen kinderen wilt, ook een soort van verlichting brengt. En wat andere mensen er dan ook van vinden…hoop dat ze dat kunnen accepteren!
Dat weet je inderdaad niet. Je kunt niet in de toekomst kijken hoe de keuze uitpakt. Vertrouwen op gevoel. De tijd zal het waarschijnlijk leren.
Ik heb ook altijd gezegd dat ik er geen wil, geroloogd en gefrustreerd geweest telkens iemand ‘Wacht maar…!’ zei en nu ben ik 33 en heb ik inderdaad geen zeeën van tijd meer om te beslissen. Bedankt voor dit lijstje, en voor deze post, want het is altijd fijn om gelijkgestemde zielen tegen te komen :-)
We zijn zeker niet de enigen. Dat helpt ons natuurlijk niet bij ons dilemma. Ik zal binnenkort het artikel nog delen. Even wachten tot het uit de winkel is, haha.