Weer een jaar ouder, nog steeds niet wijzer. Het is mijn verjaardag en dat maakt dit de dag bij uitstek om terug te blikken op mijn afgelopen levensjaar.

Ik leefde een half jaar en een dag precies zoals ik wilde. Een wereld waarin corona nog geen invloed had op mijn leven. De eerste lockdownmaatregelen gingen in op 13 maart, een half jaar min een dag geleden. Ik moet bekennen dat ik het slechter had kunnen treffen. Ik ben gezond, ik heb een fijn huis, een baan, ik kan thuiswerken, ik had geen grote life events in mijn agenda staan. Al met al gaat mijn leven nog steeds zijn gangetje, maar dan af en toe met een mondmasker op.

Geen life events, wel een paar hoogtepunten

Geen nieuw huis, geen bruiloft, geen diploma, geen baby. Wel een lijstje van wat dingen er wel waren dit jaar:

Ik vond een nieuwe baan

En dat gebeurde eigenlijk al vrij snel na mijn vorige verjaardag. Hoewel ik zeker geprofiteerd heb van de maanden waarin ik wat klussen bij elkaar scharrelde, ben ik heel blij om weer in een team te werken en bij te dragen aan een groter geheel.

Ik haalde mijn vreemdelingenkaart op

Het duurde ruim 8 maanden voordat ik mijn vreemdelingenkaart kon ophalen. Dat lag voornamelijk aan mijn blijkbaar ingewikkelde persoonlijke situatie en de bijbehorende administratieve rompslomp. Inmiddels zit het groene pasje al maanden in mijn portemonnee en ben ik het gedoe allang vergeten. Vanwege alle frustratie die het me destijds opleverde (ik laat me snel opfokken), vind ik het alsnog het vermelden waard.

Ik maakte een mooie reis naar Vietnam

Ik wist toen niet dat ik nog maanden op die herinnering zou moeten teren.

Mijn relatie blijkt bestand tegen een lockdown

Veel binnenzitten zorgt ervoor dat ik extra dankbaar ben voor kleine dingen. En goed nieuws: mijn relatie blijkt bestand tegen dit ongepland vele samenzijn. Ik ben dus (voorlopig) niet voor niets geëmigreerd.

Mijn conditie ging vooruit zonder dat ik iets deed

Ik gebruik al een paar jaar de Fitbit-app, daarin wordt je conditie vergeleken met de conditie van andere mensen uit jouw leeftijdscategorie. Toen ik 29 was, werd ik vergeleken met allemaal fitte vrouwen tussen de 25 en 29. Op mijn dertigste verjaardag verschoof ik naar de 30- tot 34-jarigen en daarbij steekt mijn conditie een stuk beter af. Nu misschien eens beginnen met sporten, zodat mijn conditie daadwerkelijk verbetert en ik de aftakeling van het ouder worden een klein beetje kan vertragen.

Eindelijk merk ik vooruitgang met Frans praten

Ik volgde het hele schooljaar 3 uur per week een cursus (met corona werd het ingekort tot 1,5 uur online les) + 32 uur privéles via mijn werk. Gezien die inspanning valt het resultaat misschien een beetje tegen. Maar hey, in het begin kwam er echt bijna niets uit. Als ik in de les het woord kreeg, verzon ik hele weekenden bij elkaar vol met activiteiten die in mijn vocabulaire voorkwamen (ik ging opeens heel vaak naar de cinéma). Dit jaar kan ik misschien werken aan mijn dikke Nederlands-Franse accent.

De vorige terugblikken