Ik ben verslaafd aan mijn telefoon.

Regelmatig zit ik een serie te kijken, terwijl ik tegelijkertijd Instagram check. Het is een automatisme. Ik heb de aandachtsspanne van een goudvis zodra er een apparaat met internet in de buurt is. Sinds er 4g in Europa is, ben ik tijdens een stedentrip ook standaard online.

Ver·slaafd (bijvoeglijk naamwoord)niet in staat los te komen van de genoemde gewoonte

– Van Dale

Vorige maand zaten mijn dagen redelijk volgepland en mijn hoofd zat sowieso bomvol. Op mijn werk vonden er veranderingen plaats, ik moest vooruit werken en ging twee dagen naar Spanje. De vergadering van mijn flat naderde en aangezien ik in het bestuur zit, piekten de werkzaamheden. Na mijn werk had ik bijna iedere doordeweekse avond iets te doen, in het weekend zie ik mijn vriend. Een kleine labiele instorting stond ongewild op mijn programma. Naast de verplichtingen deed ik veel leuke dingen. Je hoeft met mij geen medelijden te hebben, maar in mijn hoofd stapelde het zich allemaal op. Tussendoor keek ik How To Get Away With Murder, het bewijs dat ik gewoon vrije tijd had. Het zou kunnen dat het allemaal klein beetje ten koste van mijn nachtrust ging.

Ik ben toe aan vakantie en gelukkig ga ik ook op vakantie

Maar ik ben toe aan meer. Of eigenlijk: aan minder. Op een vrijdagmiddag nestelt het idee zich in mijn hoofd: zou het niet lekker zijn om tijdens mijn vakantie niet online te gaan? Geen mail van mijn vrijwilligerswerk, niet stiekem mijn werkmail even openen (niemand neemt mijn werk over en aan binnengekomen mail ga ik op dat moment toch niets veranderen), geen blogs lezen en geen social media checken. Geen online prikkels.

Een uitdaging, want mijn vriend brengt net als ik veel tijd door op zijn telefoon. Als hij een spelletje speelt of het nieuws leest, is het voor mij heel verleidelijk om een rondje social media te doen, in plaats van te kijken hoe hij met zijn telefoon bezig is. Misschien kan ik hem overtuigen om met mij mee te doen, maar ik betwijfel het. Sterker nog: waarschijnlijk kopen we zelfs een Canadese simkaart om in zijn telefoon te doen. Handig om onderweg te navigeren en TripAdvisor te checken, maar de op vakantie niet-functionele dingen van het internet lonken. Mijn realistische plan B is dat ik een e-book op mijn telefoon zet, bij voorkeur een luchtig boek, zodat ik even kan lezen als hij met zijn telefoon bezig is.

Het is wat dat betreft een voordeel dat ik in Canada niet kosteloos gebruik kan maken van 4g. Instagram openen en mindless scrollen, kan alleen als ik eerst zelf verbinding maak met een wifi-netwerk. Daarmee wil ik deze vakantie terughoudend zijn. Bewustwording kan geen kwaad. Ik merk dat ik in gedachten al begin terug te krabbelen. Internet biedt me ook vermaak, zeker weten. Moet ik het echt volledig schrappen om tot rust te komen? Misschien is het prima om ‘s avonds in het hotel een beetje bij te lezen, maar wat ik niet wil, is dat ik in ieder lunchtentje meteen op zoek ga naar een wifi-netwerk.

Verslaafd. Best sneu dat het zover gekomen is.

Het is ook nog eens superonaantrekkelijk als ik met mijn bitchy resting face op mijn telefoon zit te kijken.

Herkenbaar, of niet? En denk je dat het me gaat lukken om mijn telefoon links te laten liggen?