Doorstart landing

Twee weken geleden ontdekte ik de website Flightdiary.net. Je kunt daar bijhouden welke vluchten je hebt gemaakt. Met terugwerkende kracht heb ik mijn vakanties van de afgelopen twee jaar ingevuld. Ik ontdekte dat ik in die periode 54.096 kilometer heb gevlogen. Ik heb 77 uur en 36 minuten in het vliegtuig doorgebracht.

Het lot besloot dat ik meteen een indrukwekkende vliegreis aan mijn nieuwe dagboek mocht toevoegen. Vandaag – de dag van de eerste herfststorm met zware windstoten – vloog ik van Londen Gatwick naar Schiphol.

We vertrokken iets later vanwege de weersomstandigheden in Amsterdam, maar die paar minuten vliegen tussen Londen en Amsterdam gingen perfect. Tot we aan de landing begonnen en het toestel tussen de wolken van links naar rechts heen en weer begon te schudden. Het vasteland kwam langzaam dichterbij, totdat het vliegtuig een raar geluid maakte. ‘Volgens mij gaan we weer omhoog,’ mompelde ik meer tegen mezelf dan tegen mijn zusje die naast me zat. De alleenreizende vrouw naast me greep in een reflex mijn arm vast, maar ik ben niet echt het type om iemands hand vast te houden.

Achter ons zat een vrouw al enige tijd half te hyperventileren, terwijl haar vriendin haar gezicht depte met een natte tissue. Dan gebeurt het onvermijdelijke; haar kotszakje kwam tevoorschijn. Iets waarvan mijn hartslag met 50 slagen per minuut stijgt en waarvan ik zelfs lichtelijk begin te zweten. Apathisch staar ik voor me uit en probeer ik niet aan het kotszakje te denken en zelf zoveel mogelijk te voorkomen dat ik misselijk word van het geschud.

Ondertussen zetten steeds meer passagiers zich schrap in hun stoel en volgens mij ziet minstens de helft een stuk bleker dan twintig minuten geleden. De piloot kondigt aan dat hij wat meer hoogte moet maken, het toestel gaat keren en dan in een andere richting een poging tot landen gaat doen.

Voor minstens een half uur lijkt de grond maar niet dichterbij te komen. But we made it: het toestel landde. Het applaus en gejoel was harder en enthousiaster dan ooit. En bijna – bíjna – deed ik mee.

Het kan erger, maar dat hoop ik nooit mee te maken. Wat was jouw ergste vliegreis?

Ere wie ere toekomt: ik ontdekte de website Flightradar op de website van Marcella, in een reactie van Opreismetco. Nice, want ik hou wel van nutteloze statistieken.

Een andere Easyjetvlucht maakte de doorstart wel heel dichtbij de grond.